Een balletje opgooien

Wat mij bezighoudt zijn verhalen waarin wonderen gebeuren. Ik lees vaak boeken waarin deze beschreven worden. En dan vooral de wonderen die ik in christelijke boeken lees. Soms vraag ik me af, wat is dat toch in mij.

Afgelopen nacht droomde ik over iets wonderlijks. Ik zag hoe een basketbal nadat die door de basket gegaan was, verschillende keren terug stuiterde recht omhoog tot de hoogte van de ring en het bord, om vervolgens opnieuw op de grond te stuiteren en weer omhoog te gaan. En terwijl ik dat zag, realiseerde ik mij in mijn droom dat dit heel bijzonder was.

Basketballen is vaak onderdeel van mijn dromen. Ik basketbalde vanaf mijn jeugd tot mijn dertigste fanatiek op clubniveau. En soms is er in mijn dromen dan dat heerlijke gevoel dat ik erbij had van sporten en de mooiste acties ondernemen. Dan blonk ik uit. Heerlijk.

Maar nu dus, die wonderlijke bal. Ik lees een boek ‘Hoe kun je Gods stem verstaan?’, van Pete Greig en daarin vertelde hij gisteren: ‘Snak je ernaar Jezus opnieuw te ontmoeten, zijn stem beter te leren kennen? Of verlang je er gewoon naar meer naar Hem te verlangen? Dan raad ik je aan om tijdens het lezen iedere keer dat de tekst je ziel raakt een gebedspauze te nemen. Laat je niet verleiden tot haast. (… ) God zegt hier niet: ‘Zodra je me zoekt zul je me sowieso vinden’. Nee, op zijn tijd.

Ik lees eerder in het hoofdstuk hoe de schrijver zelf God op 4 verschillende manieren had ontmoet, er staat: ‘.. door een visioen, een bijbeltekst, de wijze raad van een andere christen en een bereidheid om Hem te gehoorzamen van mijn kant’. (… ) ‘Maar laat je niet misleiden door de beknoptheid van mijn verhaal: tussen het eerste tot het laatste openbaringsmoment dat ik hierboven heb beschreven zit bijna een jaar. En tussen de momenten waarop God sprak zaten weken en zelfs maanden waarin God niet sprak. In die periodes voelde het alsof ze eeuwig zouden duren’.

Wat me bijbleef uit het eerste hoofdstuk is precies hoe ik me voel over het weergeven van wat ik aan indrukken over Gods stem krijg, ik twijfel er nooit aan dat Hij op een bovennatuurlijke manier kan spreken tot zendelingen en mensen die speciaal zijn. En diep in mijn hart wil ik dat ook, zó zijn. Maar afgezien van de vele dromen die ik heb, die een enkele keer (zoals afgelopen nacht) een diepere indruk op me maken, en het verhaal dat ik deelde over de auto die niets mankeerde uit een van mijn vorige blogs (titel: ‘Fluitje van een cent’ ), lijkt het alsof er in mijn leven (te) weinig wonderlijks gebeurt. Maar is dat wel zo?

Als ik deze schrijver volg, bestrijken zijn wonderlijke ontmoetingen en openbaringen met God een periode van een jaar. En de boeken die ik lees zijn natuurlijke ook niet in één dag gebeurd. Maar niet eerder legde een schrijver voor mij zo de nadruk op het verstrijken van tijd tussen gebeurtenissen. Dat geeft mij ruimte en een aansporing God te blijven zoeken en te verwachten, maar er ook niet over in te zitten als een wonder uitblijft. Volharden.

Maar er is nog iets anders dat deze schrijver beschrijft en waar ik mee geworsteld heb. Hij schrijft: ‘Maar het blijft lastig om zijn stem te verstaan. Ik leer steeds meer, word oplettender, maar toch zit ik er soms naast. En ik word er ook zenuwachtig van als ik bedenk dat er psychiatrische inrichtingen vol zitten met mensen die stemmen horen die ze aan God toeschrijven.’

Ik was zo iemand, die stemmen hoorde die tot wanen leiden. En toen ik een tijdje terug begon met het opschrijven van wat ik in gedachte kreeg en ik vertaal als Gods stem, was ik onzeker. Want was het wel Gods stem. En zou ik niet weer doordraaien, en waangedachten opbouwen. Dat blijkt niet zo te zijn. Ik weet me hoe langer hoe meer gedragen door Gods liefde in de boodschappen die ik doorgeef. En het kan niet anders of dat komt van God. Immers, is God niet liefde zelf. Dus die twijfel verdwijnt naar de achtergrond. De liefde van God in dat wat ik doorgeef, is een goede raadgever denk ik. Dan kan het tot het opbouwen van de ander dienen. Als ook mijzelf begrenzen.

Gods stem verstaan, blijkt voor mij een aansporing in mijn relatie met Hem. Soms bovennatuurlijke wonderen meemaken en bovenal wil ik Hem blijven zoeken. Amen.