Uw wonderbaarlijke plan met mij

Deze vrijdagochtend: boodschappen gedaan, iemand bemoedigd, mijn moeder gebeld, en dan ineens in mijn dagboek valt het me op; dankbaarheid. Gisteren las ik een hoofdstuk in de les van de discipelschapstraining van Cleansing Stream, het ging over dankbaarheid. Dankbaar zijn als zoals bij Paulus en Silas die in de gevangenis geworpen waren, en toch God prezen, niet omdat ze geslagen waren, maar vanwege hun dankbaarheid en liefde voor Hem. Het is deze dankbaarheid die onderdeel is van Gods plan met mij vandaag.

Gods plan deze week bracht prachtige dingen aan het licht. Op mijn werk voor de Hoop met cliënten en collega’s, maar ook in datgene waar ik afgelopen week doorheen ging. En als ik dan zo als vanochtend stil hier aan tafel zit, wordt de grootsheid van God zichtbaar in alles wat er zich in mij aan het voltrekken is.

Zo is er de stap die ik aan het zetten ben in het verstaan van Zijn stem. Doordat ik mijn angst van vroeger onder ogen kwam, kon ik dat achter me laten. Maar ook de wonderen die zich rond mij voltrekken zijn reden tot dankbaarheid. En terwijl ik dit schrijf, klinkt er op de achtergrond Zijn stem: ‘Ik heb dit mogelijk gemaakt, heb dit allemaal voor jou uitgedacht. Iedere stap, iedere ademtocht is bij mij bekend’, dat laat Hij mij weten. Wat een voorrecht te weten dat ik gezien word.

Ik wil me in december laten dopen, volwassenendoop, en ik las gisteren het verhaal dat ik dan zal vertellen in mijn getuigenis voorafgaand aan de doop; het verhaal van de verloren zoon. Het lijkt zo erg op mijn verhaal. Dat ik hoe langer hoe meer, het Woord gebruik om mijn blogs en leven te ‘ondersteunen’ is een teken dat er iets aan het veranderen is. Ook hier is dankbaarheid op zijn plaats. Dankbaarheid dat ik daarmee extra gezegend word door de Heilige Geest om mij te leiden en te bemoedigen. Er staat*: ‘De doop als teken van bevrijding van de vijand. Vrijkomen van slavernij en van gebondenheid die achtergelaten wordt in het waterbad. Voor jou zou deze doop het moment kunnen zijn van de beslissende overwinning over de vijand.’ Wat ben ik dankbaar dat ik dat zal gaan meemaken. Dankbaar dat God mij die weg door mijn vriendin heeft laten zien.

Dankbaar dat die weg door Zijn plan met mij gestalte heeft gekregen. Wat een groot wonder. Van iemand die verslagen was door satan, naar iemand die met Gods hulp zijn leven terug kreeg. Om het nu uiteindelijk steeds meer terug te geven aan God. Die weg opent zich stukje bij beetje voor mij.

Ik lees steeds vaker dingen in boeken die ik achter me gelaten heb: stilte, meditatie. Ik heb me daar een tijdje actief mee bezig gehouden, om van daaruit weer verder te gaan. Dat betekent dat stilte en meditatie niet meer op de voorgrond staan. Toch hou ik erg van de stilte in huis, zoals deze vrijdagochtend. Daar ontstaan de mooiste dingen. Net als gisterenavond. Ook in de stilte en vrede. Maar het is onderdeel geworden van een veel breder scala aan mogelijkheden die ik gebruik om mijn leven in vorm te geven. God staat daarbij boven aan. En het verlangen om dicht bij Zijn dagelijkse plan met mij te leven. Stil te staan bij het gegeven dat hoe ik me ook voel, ik dankbaar mag leren zijn.

Wat ik afgelopen dinsdag deed toen ik een dag had dat ik me niet goed voelde, was het bij God brengen. En ja hoor gegeven moment kwam er een huilbui, en was er heling voor pijn. Maar niet op bestelling. En dan, juist dan dankbaar zijn, het kan wel eens het verschil betekenen tussen vechten en overgave. Loslaten van het gegeven dat ik me altijd goed moet voelen. Daar ging ik al eerder door. Accepteren dat ik me niet altijd top hoef te voelen. Zo ook hierbij en zicht krijgen op Gods plan daarin met mij. Hoewel ik moet zeggen dat dat vervelende gevoel niet van Hem komt. Dat is geen onderdeel van Zijn liefde voor mij. Wel het inzicht hier en de dankbaarheid voor Zijn plan van overwinning van alles wat duister is in mij. God is groot.

(* Les werkboek Cleansing Stream ‘Jaag naar het doel’.)