Gods spreken verstaan

Gods stem verstaan is een bijzondere aangelegenheid. Want hoe doe je dat? Ik lees het boek ‘Op zoek naar intimiteit met God’ van Martin Dol. En in hoofdstuk 5 heeft hij het over ‘Gods spreken verstaan’, dus de titel van deze blog komt hiervandaan. Aan het eind van het hoofdstuk heeft hij het over hoe dat te doen: stilte, vasten en mediteren. Stilte en mediteren heb ik gedaan, met wisselend succes, maar vasten niet.

Hoewel ik al best een tijdje op zoek ben hoe ik Gods stem kan horen, gebeurt er nu iets nieuws met me; ik begin te praten. Ik ben gewend dat ik, al dan niet geleid door Gods Geest, gedichten schrijf. Toch is dat anders dan wat ik nu aan het doen ben. Ik stel me open voor Gods stem.

Zo heb ik gisteren en vandaag heel bewust Gods leiding gezocht. Ik zat woensdagavond op de bank en vroeg God wat Hij me wilde laten zien. Meteen sprong er een Bijbelgedeelte in mijn hoofd, het bleek Matteüs 11:28-29 te zijn: ‘Kom allen bij Mij, jullie die vermoeid zijn en onder lasten gebukt gaan, Ik zal jullie rust geven. Neem mijn juk op je en leer van Mij: Ik ben zachtmoedig en nederig van hart. Dan zullen jullie werkelijk rust vinden, want mijn juk is zacht en mijn last is licht.’

Een prachtig gedeelte. Wat wilt U mij er mee zeggen Heer? ‘Onstuimig’ krijg ik in gedachte, ik ben vaak onstuimig als het gaat over mijn verlangen naar controle. Ik doe van alles, behalve in gesprek gaan met U. Mij overgeven aan Uw wil, dat leer ik gisteren en vandaag.

Ik vroeg God mij iemand te geven, zoals ik in een les van de cursus van Cleansing Stream las, met wie ik gebed en wederzijdse verantwoording kan hebben. En toen ik die vraag stelde, kwam er een naam van iemand die mij niet aansprak en ik heb het even gelaten. Tot vanavond, want ik leer daar iets van. Namelijk dat ik gehoorzaam leer zijn aan Gods stem, mij overgeef. Juist ook als het mij niet aanstaat.

Wat moet het volk van Israel wel niet gedacht hebben, toen ze zeven dagen lang rondjes om Jericho moesten lopen. En zelfs zeven keer op die zevende dag. Ze zullen flink gefrustreerd geweest zijn. Maar het was Jozua die Gods wil en stem hoort en uitvoert, ook al is de opdracht niet te begrijpen. Het is Jezus die steeds in contact is met God, en vanuit dat contact zijn leven bediening en leven de vorm geeft die God wil.

Om die overgave moest ik dinsdag- en woensdagavond huilen. Verdriet om de angst van vroeger waarin ik wanen had en ook een stem hoorde. Dat was occult, satan was daar. Het was voordat ik weer tot geloof kwam. Een andere tijd, toch heb ik die angst nogmaals bij het kruis gebracht. Ik wil geheel vrij zijn als ik mij nu tot God richt. En dat gaat lukken, maar er kleefde angst aan vast. Ik heb het verbroken. Het is geen deel van mij. God heeft gesproken. Ik kan rustig in gesprek gaan met Hem. Mag erop vertrouwen dat Hij deze weg voor mij heeft klaar liggen. Ik mag wandelen, heel rustig in mijn tempo.