Aantallen

Aantallen

Afgelopen weekend was er iemand die klaagde over de opkomst bij een activiteit van de kerk. Ik kan dat gauw wegzetten als negatieve energie. Maar er zit meer achter. Dinsdagavond kijk ik naar een gesprek tussen Adèle en Oprah Winfrey. In het gesprek gaat het over het aantal keer dat haar nummer ‘Hello’ bekeken is, 3 miljard (!!) keer.

Ik ben iemand die graag de aantallen lezers onder mijn blogs checkt. Het fijn vindt als het aantal boven de 50 komt. Maar wat zijn getallen? Is 50 echt minder goed dan 6 miljard? Op het eerste gezicht wel. Het is een groep mensen die nog te onderscheiden en aan te duiden is. Maar wat als de groep die je bereikt kleiner is, of misschien uit 1 of twee bestaat?

In mijn werk als ervaringsdeskundige bereik ik in de regel 1 persoon, soms komt er iemand mee tijdens het gesprek. Maar er is in de regel 1 persoon die zich aanmeldt. Ik ben er dus voor die ene persoon. Raak dan aan díe punten in het leven van de ander waar die verlichting voor wil.

Vandaag vertelde ik aan iemand dat toen ik zelf als client bij de GGZ kwam, ik bij mezelf dacht hoe zij in dat kleine uurtje eens in de 3 a 4 weken het verschil konden maken in mijn leven. Ik was immers een veel grotere tijd zonder de hulp die zij mij boden. Niet dat ik dat ooit communiceerde, maar het was wel een gedachte die ik in deze blog weer voor de geest haal.

Waar maak ik het verschil in het leven van de ander? En hoe maakte de ander het verschil in mijn leven? Bij mij via een blog of door een gesprek, door mijn gedrag, door een grens of gewoon door een vriendelijk woord. Er zijn vele manieren waarop ik het verschil kan maken. Het wordt echter pas een probleem als ik afhankelijk wordt van de erkenning van anderen voor het werk dat ik doe.
Wanneer maakte iemand het verschil in míjn leven? Dat was mijn moeder, die in een enkele opmerking in 2013 mijn ‘nieuwe wereld’ voor mij opende. Zij zei: ‘Weet dat ik hier niet altijd meer zal zijn.’ Met die woorden opende zij voor mij als het ware het gordijn naar zelfstandigheid. Het lijkt een eeuwigheid geleden. Wat is er veel gebeurd, maar vooral veel veranderd. Haar invloed op mijn leven is door die woorden levensbepalend geweest.

Zo kunnen woorden van mensen je van het ene op het andere moment bepalen. Maar nooit is precies aan te geven, hoe je dat moet doen. Het is te hopen dat ik degene ben die een woord voor iemand heeft. Maar dat kan ik gelijk weerleggen. Want is Gods weg met mensen niet veel belangrijker dan mijn bijdrage aan de levens van anderen. Zou het niet hoogmoedig zijn als ik het nodig heb dat mensen zich bekeren omdat ik hen daar breng. Het gaat niet om mij. Dat zal ik mezelf vaak genoeg gaan vertellen. Zodat ik de Vader en de Zoon hun werk kan laten doen met en door mij. Niets meer en minder.

Mijn motivatie wil ik veel meer vinden in datgene dat ik beleef, geloof ik. Ik merk dat ik me goed voel zoals mijn leven zich momenteel aan mij ontvouwt. Met alles wat God mij daarin aan uitdagingen voorschotelt. De motivatie voor mijn doen en laten wil ik veel meer voelen in mijn relatie die ik met Jezus/ God heb. Dan is het leuk als er af en toe de bevestiging is dat wat ik doe gezien wordt, maar ik wil leren er niet afhankelijk van te zijn. Daar ben ik nog niet. Toch helpt deze blog mij om die ene client bij de intake als mijn bijdrage te erkennen als dienaar in Gods Koninkrijk. Zo ver wil ik gelijk gaan. En dat van mezelf zien.

Dienaar in Gods Koninkrijk, zo voel ik dat. Een koninklijke onderscheiding, volgens mij. Ik mag dienen. Dat is een hele mooie rol. Daar als ervaringsdeskundige, maar ook als blogger, ook als mediatheekbeheerder, of als vriend, als broeder, als partner, als voorbidder, kortom er zijn vele rollen waarin ik mijn geloof en menszijn kan vormgeven. In de meeste gevallen neem ik alleen mezelf mee in de relatie tot de ander. Daar moet ik het meedoen. Dus heeft het geen enkele zin om mij af te vragen of ik wel genoeg mensen bereik. Ik ben in beweging op vele vlakken. En ik bouw aan het Koninkrijk van God op aarde. Die rol is de kern van mijn motivatie om te dienen.

Ik heb sterk het gevoel dat ik lang onderweg ben geweest om die rol passend te maken. Al het werk dat ik moest doen, om de vrede die ik de laatste weken voel te bereiken. Dat laat zich het best omschrijven als gemak. Het leven kost mij minder moeite. In die constatering zit zoveel zegen opgesloten. Daar kan ik maar niet over uit. Daar sprak ik dinsdagmiddag nog over. Wetende waar ik vandaan kom. Nu gemak. Ongelooflijk. Zegen. Gods zegen. Op mij. Amen.