Maakbaarheid

Maakbaarheid

Zoals iedere dag, begon ik deze dag met het lezen van de twee dagboekjes van Sarah Young. Net zo vaak maak ik een foto van de beide gedeeltes voor die dag, zodat ik ze later op de dag nog eens terug kan lezen op mijn werk.

De ene keer beklijft wat ik lees beter dan de andere keer. Ik meen vaak overeenkomsten te zien in de onderwerpen die zich aandienen in de twee verschillende boekjes. Vandaag ging het in beiden over dankbaarheid, die beiden een andere dimensie weergaven.

In het eerste las ik het volgende:
‘Zoek vandaag naar de kleine schatten die Ik strategisch langs je route heb verborgen. Ik ga vol liefde voor je uit, en leg ze overal voor je neer om je dag aangenamer te maken. Zoek ze op en raap ze één voor één op. Aan het eind van de dag zul je een prachtig boeket hebben verzameld. Geef het aan Mij met een dankbaar hart. Ontvang mijn vrede als je gaat slapen, terwijl dankbare gedachten je zachtjes in slaap zingen.’

Dat sprak vanmiddag tot mijn verbeelding. Ik keek terug op de dag en zag hoe die ‘schatten’ zich in mijn leven vandaag ontdeden van hun geheim. Zo sprak ik iemand die dicht bij mij staat. In dat gesprek gebeurde er iets opmerkelijks, ik kreeg een woord van God. Ik voelde dat ik een woord moest zeggen, zonder dat ik begreep waarom. Dus ik deed het zonder erover na te denken. Degene die ik het vertelde, leek zich in het geheel niet aangesproken te voelen. Toch was het dit woord dat me bij bleef; maakbaarheid.

Ik zocht het nog op vanmiddag. Het betekent: De mate waarin iets gerealiseerd kan worden.
Nogal vanzelfsprekend op het eerste gezicht ware het niet dat mijn gesprek met deze persoon zich aan het eind juist richtte op iets dat ik haar wilde meegeven. Althans ik vertelde hoe ik dat zelf ervoer in mijn leven; afhankelijk van God zijn.

Die twee maakbaarheid en afhankelijk zijn, lijken elkaar te bijten. Immers als ik geloof in de maakbaarheid van het leven, betekent dit dat ik normaal gesproken zelf aan het roer sta. Als ik afhankelijk ben lijkt die maakbaarheid juist ver te zoeken. In het gesprek dat ik had kwam het verschil tussen mij en de ander boven water. Echter ik had de indruk dat mijn gesprekspartner zich in het geheel niet bewust was dat zij die maakbaarheid zelf in de hand probeerde te houden. Waar zij beweerde dat achter haar gelaten te hebben.

Wat ik fascinerend vind is dat ik duidelijk dit woord kreeg. Het ging zo snel dat ik niet vroeg: ‘Ik heb een woord voor je, wil je het horen?’ Maar het gelijk in het gesprek bracht. Misschien was het dan anders gehoord door mijn gesprekspartner. Ik weet het niet. Ik breng in praktijk wat ik haar daarna duidelijk probeerde te maken, God is groter dan mij. Dus wat zij met dat woord doet, is iets tussen haar en God. Ik ga het niet nog een keer zeggen. Opmerkelijk is wel dat ik voor haar één van de boekjes waar ik uit citeer heb gekocht, als cadeau om binnenkort te geven.

Het gesprek brengt mij bij een ‘schat’ van vandaag, ik mocht getuigen over waar mijn geloof mij gebracht heeft. Dat is niet niks. Ik doe het graag. En stilletjes hoop ik, wens ik dat het ergens in het hart van de ander landt. Dat ik zou horen: ‘Ad dat wat jij laatst zei, dat landde rechtstreeks in mijn hart.’ Wat zou dat mooi zijn. En soms krijg ik ineens de bevestiging dat ik een heel klein verschil maak in de levens van mensen. Maar meestal moet ik het doen met dit besef; dat ik op de juiste weg ben en mensen deelgenoot maak van wie ik ben, wat ik denk en vooral hoe ik geloof. En dan hoor ik mezelf zeggen (een tweede ‘schat’ ): ‘Een dagelijks terugkerend gebed is om afhankelijk van God te leven. Heer leidt mijn leven. Heilige Geest leidt en vul mij. En het lijkt alsof ik door afhankelijk te zijn, elke dag mijn zelfvertrouwen iets toeneemt. Hoewel in iedere andere afhankelijkheid ik juist het tegenovergestelde zou bereiken, is dat bij U niet het geval.’

Ik lijk mij steeds beter te voelen in wat mijn goede vriend mij vandaag stuurde via Whatsapp: ‘focus je niet op je eigen prestaties maar naar Mijn stralende nabijheid’. En dus komt alles samen op zo’n dag als vandaag. Ik zie zegen in mijn leven, zegen waar ik over schrijf. Dankbaarheid en maakbaarheid, maar bovenal afhankelijkheid een zegen waarvan ik graag uitdeel.