Vakantie in Corona-land. (summerblog-wedstrijd)

Ik kies voor losse dagjes uit. En ik blijf gewoonweg in de buurt vanwaar ik woon. Sinds een paar jaar woon ik in Arnhem, vlak bij Schaarsbergen, het dorp dat me toegang verschaft tot de ingang van Nationaal Park 'de Hoge Veluwe". Net als vorig jaar, heb ik weer een jaarkaart gekocht. En ik heb me voorgenomen om elke week, tenminste één dag door te brengen in dit park. Ik geef de voorkeur aan fietstochten tijdens doordeweekse dagen. De weekenden zijn namelijk een stuk drukker. Soms fiets je dan een kwartier lang zonder een andere fietser tegen te komen. Je waant je dan helemaal alleen in dit fantastische bos-park met haar eindeloze vlakten. Nog onlangs zette ik m'n fiets een paar minuten stil om aandachtig een ree te observeren. We stonden oog in oog met elkaar.

Het Park kent een hele hoeveelheid verschillende asfalt-weggetjes. Drie weken achtereenvolgens heb ik mezelf op een ijs getrakteerd.
De eerste keer in het Bezoekerscentrum: drie euro en twintig cent.
De tweede keer, net na de uitgang van het Park in Hoenderloo, een ijsje met drie bolletjes: drie euro en vijfentwintig cent. Deze was eigenlijk net iets te groot. Ik moest er flink aan likken om te voorkomen dat ik zou morsen. Ik nam me voor om een volgende keer minder begerig te zijn.
De derde keer, een week later, hield ik in het Park richting Otterloo aan. Ik was helemaal gefascineerd door een groot aantal reusachtig grote dennen. aan het eind van het park, die ik nog niet eerder had gezien.

In Otterloo aangekomen, op zoek naar een ijssalon, ontdekte ik er een aan de linkerkant. Hè, wat vervelend, op slot. De eigenaar was zeker met vakantie. En, op de terugweg in het dorp, zag ik tot over het kruispunt toch nog een ijs-uitstalling. Gelukkig, deze was tenminste wel gewoon open. En voor twee euro en vijfentwintig cent kocht ik een eenvoudig vanille ijsje, eentje zonder toeters en bellen. Ik nestelde me op een zitje van het parkeerterrein. Likken en uitrusten. Ik had het wel verdiend.

Een kwartier later vervolgde ik m'n weg, en nu, naar één van de drie ingangen van het Park in Otterloo om van daaruit weer richting Schaarsbergen te koersen. Voldaan maar moe, na een lange ochtend fietsen, bereikte ik de uitgang. Even kwam ik in de verleiding om in Schaarsbergen bij een horeca-uitspanning nog een kop koffie te drinken. Echter, zuinig zoals ik ben opgevoed, fietste ik toch maar door om op een geriefelijk bankje bij een bushalte, een paar minuten uit te rusten. Rond 13.00 uur 's middags bereikte ik m'n woning te Arnhem. Het was allemaal weer leuk geweest. En wat de ijsjes betreft: het Hoenderlose ijsje van drie bolletjes, scoorde nr. één.
Het verpakte Magnum-ijsje van het Bezoekerscentrum schoorde nr. twee en het ijsje dat ik in Otterloo kocht, kreeg de derde plaats. Het is niet anders.