Je laten onderdompelen in Gods liefde

Je laten onderdompelen in Gods liefde, kan dat? Met iets van aarzeling meen ik te mogen zeggen: 'Ja, dat kan!' Eigenlijk is het zo, dat, wanneer ik gegrepen wordt door de liefde van God, dat dan het initiatief bij God Zelf ligt. Van nature ben ik niet in staat om krachtens m'n wil in vuur en vlam te komen staan voor de Heer Jezus.

Soms is het een tussenstation van een periode van oprecht zoeken naar een overgave tot je op een punt komt van zo'n krachtige innerlijke vrede, die het verstand te boven gaat. Anderzijds is het geen beoefenen van een
zeven-stappen-plan waardoor deze liefde tot een voltooiing komt.

Een dag of tien geleden deed ik mee aan een tien-daagse periode van gebed tezamen met enkele leden van onze kerk. Tijdens de gesprekken tussendoor probeerde ik aan een voor mij onbekende jonge vrouw uit te leggen wat het inhoud God te leren kennen. Ik probeerde te vertellen Wie Jezus is en wel om duidelijk te maken waarom Hij van ons houdt. Toen ik vertelde wat het Hem kostte om in Gethsemané Zich te onderwerpen aan Gods wil, werd ik zo gegrepen door zijn innige liefde voor ons, dat ik spontaan begon te huilen, zeg maar een soort van ingehouden snikken. De rest van de dag was ik min of meer van de kaart, zo intens was deze ervaring van deze liefde van Hem.

Alle dingen en situaties in iemands leven, waar je mee worstelt, komen in een ander daglicht te staan wanneer je je mee laat nemen door Gods onbegrijpelijke liefde dat Hij voor ons terecht stond door aan een kruis te sterven.
Aan het begin van die bewuste dag had ik geen enkel idee op zoek te gaan naar een religieuze ervaring. Maar af en toe overkomt het me gewoon wanneer ik me - diep in mijn hart - er van bewust ben hoe groot Zijn liefde voor ons is. Dan is het soms niet te stuiten om emotioneel te worden, ook in momenten wanneer je samen bent met een groepje vrienden.

Ons leven vraagt er voortdurend om om prioriteiten te stellen. Vroeger was ik nogal eens geneigd voor mijzelf de lat te hoog te leggen. Nu ik niet meer zo piep-jong meer ben, laat ik het gewoon af en toe gebeuren, en, laat me overrompelen door de liefde van God. In dit soort situaties vorm ik geen buitenbeentje. Bij voortduur ga ik me steeds meer realiseren, de Heer die ik dien, die wil ons heel graag ontmoeten. Soms heeft het met onze wil te maken, de momenten van stilte die je creëert, en, af en toe, ervaar je dat ook emotioneel. Dan is het soms, als het ware, een kus van God en daar hoef je niet moeilijk over te doen.