Liefdewerk oud papier

Liefdewerk oud papier


Voor veel mensen is het niet moeilijk iets te vinden dat ze voldoening schenkt. Het kan zijn dat die voldoening zich uitstrekt in het leven langs onze vrije tijd. Voor de geluksvogel die voldoening in zijn of haar werk vindt, zijn er meer uren waar dit in is te vinden. De weg om voldoening in het leven te vinden is voor ieder mens weer anders.

Soms staan mensen niet stil bij wat hen drijft, dan is werk en vrije tijd een doorkomen van de tijd. Een manier om in het onderhoud te voorzien, of om iets te doen dat genoeg geld oplevert om die leuke vakanties te boeken. Maar is er niet meer in het leven? Iets te doen dat niet alleen zin geeft, maar ook het volgen van een roeping is? Iets waarin je iets kan betekenen voor anderen?

Rond bezit en rijkdom hangt een zweem van vervulling, maar al heel lang ben ik doordrongen van iets belangrijkers. Dat ik een hele weg heb afgelegd, en ooit ook benieuwd was naar bezit en rijkdom, en dat ik ook werk deed waarin het meer om mezelf ging dan de ander, daar sta ik wat vaker bij stil. Het maakte mij echter ook duidelijk dat er een wetmatigheid schuil is gegaan achter al deze periodes. Deze is te duiden als groei. Ik moest datgene ondervinden om te weten waar mijn weg naar toe leidt. Nu wil dit niet zeggen dat ik in alles een ervaringsdeskundige ben, maar het meemaken heeft bij mij wel vaak geleid tot groei.

Ik zag maandagavond in het NOS-journaal een docent van de zomerschool, een bijspijkerperiode voor kinderen met leerachterstanden, hij doet wat mijn collega’s op mijn werk ook graag doen en ik mij ben gaan realiseren ook graag doe; mensen verder brengen in hun ontwikkeling. Toen ik hen zo bezig zag viel dit kwartje waar ik hier over schrijf. Dat kwam mede door een gesprek dat ik deze maandagmiddag met een vriendin had.

In het gesprek dat ik had, vroeg ik haar gegeven moment wat haar doel was in haar leven. Ze moest even diep nadenken. Ik had vroeger graag non geworden, antwoordde ze. De stilte van het klooster trok haar enorm, zo vertelde ze. Ik vroeg haar of ze ook geloofde in een leven na de dood. Dat wist ze niet. De zin in de betekenis van dingen ontging haar, vooral van het lijden dan. Ze bad wel voor dingen, en ze had in moeilijke tijden ook Gods heilige Geest ervaren.

Zo hadden we een prachtig geloofsgesprek. En dat is waar ik mij zelf graag zie. Ik noem dit mensen dichter bij God brengen. Daarmee is iets bijzonders aan de hand. Want het hoeft dan niet zo te zijn dat ik hoor dat mensen tot geloof komen, of iets in hun leven omgooien ten bate van hun geloof. Kortom dat te meten zou zijn dat ik heb bijgedragen aan verdieping van hun geloof. Nee, niets van dat alles. Ik heb namelijk de volgende overtuiging: ieder geloofsgesprek kan God gebruiken tot een verandering. Niet mijn meetlat leg ik over het gesprek, maar wat God met de ander doet is leidend. Daarmee is mijn bijdrage een dienst ter ere van Gods werk, en tevens een realistische kijk van de betekenis van God in mijn leven en dat van anderen.

Begrijp me goed, juist nu ben ik op zoek naar mijn waarde in mijn leven. En niet eerder is die waarde beter gegrond dan misschien wel ooit, maar tegelijk met dat ik mij realiseer hoe waardevol ik ben, weet ik dat ik dit niet uit eigen kracht kan. Daar ben ik volkomen afhankelijk van wat God in mij legt. Met het dagelijks geleid weten door Gods Geest kan het ook niet anders dan dat ik dit schrijf.

Daarmee krijgt mijn leven de vorm en het doel dat God mij aan het voorspiegelen is; mensen dichter bij Hem brengen. Ik zie dat ik door alles heen steeds God op mijn weg terug vindt. Die weg, of die nu omhoog of omlaag gaat, dat is Gods reddingsboei voor mij geweest. Zo hoorde ik over de vergelijking met het vernieuwen van de schaal van de kreeft als metafoor voor vernieuwing. Die nieuwe schaal neemt een tijd in beslag, en in die tijd moet de kreeft het even zonder bescherming uithouden. Zo heb ik soms ook zonder bescherming en blootgesteld aan gevaar, een periode beleeft van inkeer. Een periode dat ik moest wachten, wachten tot ik weer genoeg groei had meegemaakt voordat ik anderen tegemoet kon treden. In mijn geval is die inkeer noodzakelijk en resoluut geweest. Om nu met een nieuw elan mensen tegemoet te treden. Tegemoet met de mantel van de liefde, Jezus liefde.