In de stilte

In de stilte


Ik was van plan om deze blog weer ‘Gods leiding’ nummer zoveel te noemen, maar bovenstaande titel dekt de lading beter van wat ik wil delen met jou. Ik wil je vertellen over hoe ik iets nieuws over God ontdekte, maandag en zondag.

Afgelopen weekend was er de retraite van de cursus die ik volg bij Cleansing Stream. Twee dagen in Ambt Delden met ongeveer 200 andere gelovigen. Het was voor mij een wonderbaarlijke ervaring.

Tijdens het weekend waren er vooral veel tranen bij mij. Tranen over van alles en nog wat. En tussen en tijdens die tranen door verwerkte, heelde en ontving ik op vele tot dan toe verborgen vlakken in mijn leven genezing. Ik moet erbij zeggen dat iemand mij een dag later erop wees voorzichtig te zijn. Aangezien ik zonder aarzelen nieuwe dingen als waarheid aanneem en het zaak is, de beide benen op de grond hebbend, te kijken of iets ook op langere termijn waar blijkt.

Deze waarheid heb ik, die op Gods weg eigenwijs en weinig geduld kent, iets te leren. Hoe kan ik vanuit mijn enthousiasme om Gods weg te volgen, toch de rust vinden om de tijd te nemen om te kijken of dingen waar zijn? Een heuse uitdaging die ik graag aanneem. Iemand anders zei dat wanneer er vrede is in datgene wat ik als waarheid aanneem, het iets van God is. Daar struikelde ik de laatste weken over.

Ik dacht namelijk Gods stem te horen in veel dingen, maar diezelfde stem bracht mij in conflict met mijzelf. Niet de vrede waar deze vriend over sprak. Ik nam zijn raad ter harte, en probeer minder hard te lopen. En ik merk dat God mij nog steeds nabij is, en zelfs duidelijker en helderder. Namelijk in balans/ vrede tot mijn naaste.

Zo mocht ik vandaag twee keer getuigen van iets wat ik leerde, God kan in stilte tot ons komen. Ik ervaar nu na het weekend en de vele genezingen dat God bij mij helemaal niet met grote kracht dingen tot stand brengt. Nee, juist niet. Hij geneest mij in stilte, alsof er niets gebeurd is.

Ik heb dan wel van alles meegemaakt aan gebed voor mij. En zoals ik eerder zei tranen vergoten. Maar nu lijkt het alsof God werkt in mij in stilte. Ik zal geen voorbeelden geven van wat ik hier bedoel. Daarvoor is het te vroeg. Eerst maar eens zien, of het duurzame genezing is ipv de euforie die het moment meegebracht kan hebben.

Onder invloed van Gods leiding ervaar ik dus zijn kracht die werkt. Op elk moment is Hij bij mij en doet zijn helende werk. Ik mocht dinsdag iemand bemoedigen waarvan ik dat nooit verwacht had, ik noem haar Sjaan. Zij had het gevoel dat wat zij deed niet genoeg was. En ik vertelde haar dat God dus werkt op hele andere manieren dan wij bedenken. Dat er soms jaren overheen gaan voordat er dingen veranderen. Daar nam ik mijzelf als voorbeeld van.

Sjaan had het gevoel dat ze te weinig geduld had. Ik vertelde hoe God werkt in de stilte. Dat ik ook dat ervaren had deze dagen. Ze had er iets aan. En ik voelde me gezegend dat ik dat aan haar mocht vertellen. Wat ik haar eerst gevraagd had overigens. Het zijn misschien kleine dingen, maar in mijn leven maken ze het verschil.

Maandagavond is de laatste avond van de cursus die ik zelf begeleid ‘Christelijke Meditatie’. Dat is natuurlijk de aangewezen plek om door de stilte God te ontmoeten. Ik ga nog eens goed luisteren, naar de oorverdovende stilte, want daar is God (ook).