Gebed om bevrijding

Lieve Vader,

U bevrijd mij.
Hier en nu vraag ik om bevrijd te worden.

En in die bevrijding komt mijn hele leven naar boven drijven.
Het komt allemaal aan de oppervlakte zodat U mij een nieuw mens kunt maken.
Niet helemaal, de oude mens in mij deed alles wat U verboden had.

Het wonderlijke van alles is, dat U mij al die tijd nabij was.
Alsof elke ervaring die ik meemaakte, door U uitgeschreven was.
Ik schrijf ervaring, maar vanaf het moment dat ik verklaarde op mijn 13-de niet naar catechisatie te willen, maakte ik de zondeval mee.
Ik stopte met mijn toewijding aan U.
Dat deed een jongen van 13 jaar, onwetend van wat U hem 42 jaar later zou openbaren.

Deze jongen koos voor een leven zonder U, hij wilde de wereld in met alle verleidingen die daarin zijn.
Wat hij niet wist Vader is dat hij elke seconde dat hij vanaf dat moment niet bij zijn Vader was, Hem pijn deed. De Vader wil zijn zonen immers dichtbij houden.
Maar U liet mij begaan.
Liet mij los, omdat U vanaf het begin wist dat ik deze weg moest gaan om weer bij U te kunnen komen.

Het doet mij verdriet Vader te weten dat ik U zo lang (in mensenogen) heb laten wachten.
42 jaar
Doolde het volk van Israël geen 40 jaar door de woestijn wachtend op Uw toestemming om het beloofde land in te gaan?
U wachtte 42 jaar op mij.

Zelfs vandaag wacht U nog op mij totdat ik mijn leven volledig aan U toewijdt.
En ik ben daar mee begonnen.
Ik die pas langzaam mededogen en compassie voor anderen leert hebben.
Die eindelijk in de spiegel durft te kijken die ik anderen altijd voor hield.
Die langzaam de stalen deuren opent naar het verleden.
Naar die plek, waar iemand mij gisteren over bevroeg: ‘Is jouw ziel beschadigd?’

Heer ik stop hier.
Ik was bezig met een bekentenis van mijn zonde die ik U aangedaan heb en ineens heb ik het weer over mijzelf.
U vergeeft mij dit ook, dat doet U.
Maar hoe broos is de menselijk ziel, die leeft vanuit eigendunk en eigen-wijsheid.

Wat heb ik U lang laten wachten Heer.
En wat moet U een geduld hebben gehad met mij.
U zag mijn worstelingen en liet mij nooit los.
U zag mijn dwalingen en liet mij nooit los.
Ik gaf mijzelf toegang tot kwade geesten, demonen.
En U bent het die mij nu helpt elke demon, elke kwade geest uit mijn leven te bannen.
Want U bent liefde.
En waar Uw liefde is, is er geen plaats voor alles wat niet liefde is.

Ik begon deze blog met iets wat U mij duidelijk maakte vanavond.
Ik heb me altijd laten leiden door anderen.
Door de wil van anderen.
Sinds ik U de leiding over mijn leven heb gegeven, neem ik zelf het voortouw.
Dat klinkt tegenstrijdig.
Maar U begrijpt precies wat ik daarmee bedoel.
En dat is genoeg.

U bevrijd en maakt vrij, juist door de leiding aan U te geven.
Het is bijna niet uit te leggen als je het niet zelf ondergaat.
En ik zend deze boodschap uit.
Elke dag, ook in deze blog.

Het is met geen menselijk woord en gebaar uit te drukken hoe dankbaar ik U ben.
U heeft mij al vanaf mijn geboorte op het oog en ver daarvoor.
Evenals dat U weet wat er voor mij ligt hier, nu en in de toekomst.
Ook in de eeuwigheid.
U heeft macht over alles.
Dat is niet te bevatten.
Zelfs niet in woorden uit te drukken.

Dus dank ik U, vraag ik U om Uw zegen voor mijn leven.
Voor alles wat ik nog mag gaan meemaken.
En alles wat U gaat heiligen in mijn leven.

Maar bovenal vraag ik U om vergeving van de zonden die ik lange tijd niet beleed.
Voor de erkenning van U als mijn Redder.
En voor de zalving van mijn verleden.
Dat alles vraag ik U in Jezus naam.

Amen