Terug denkend aan de dag die ik mocht beleven lag ik in bed.
Het was in verschillende opzichten een bijzondere dag.
Herfstweer met een sterretje, nou ja eigenlijk was het de zon.
Zij had me die dag naar buiten gelokt.
Hier en daar had ik wat gesnoeid.
Omdat mijn groene vingers nog in het begin van hun ontwikkeling zijn was Google mijn raadsvrouw.
(sorry dat dit dan misschien niet gender neutraal klinkt, in het misschien juist heel gender neutraal ik ben vrouw en raadpleeg een vrouw
).
Sommige planten snoei je voor de winter, en sommige er na, weer andere snoei je meerdere keren, meestal na de bloei om opnieuw tot bloei te laten komen.
Vraag mijn raadsvrouw
.
De eikels van de gemeente eik heb ik bij een geharkt en vervolgens retour sender gedaan. En nee niet middels de GFT bak. Gewoon naast de bosjes.
Van de kleuren, die de bomen die op het pleintje hebben, kan ik meer genieten;
vuur rood en oker geel, zij maken het aanzien op het plein meer dan vrolijk vandaag.
Tot zover mijn tuin die dag.
In de middag aan de slag voor het eten.
Hutspot zou het worden, dus jaste ik de piepers. En jawel daar ging mijn pieper-foon. Een van mn dochters belde of ze kon blijven eten. Prima, piepertje erbij en weer mijn pieper-foon, volgende dochter met een zelfde vraag. Dus je raad het al, weer een piepertje erbij. (worteltje en uitje ook).
Toch nog naar de Plus, hamburgertje gehaald.
Zag ik een dame lopen met een kleuter in haar kar. Ik keek naar haar, zal het ze nu wel of niet zijn.
Ik dacht terug aan lang geleden. Judith ? Ze had meer dan drie maanden bij ons gewoond toen haar ouders in scheiding lagen. Ze trok toen op met mijn oudste dochter. Ja hoor toen ik de kassa gepasseerd had kwam ze naar mij toe. Als nog bedankte ze me voor die tijd dat ze bij ons geweest was. Bood haar excuus aan dat ze nadien niet altijd even lief was geweest voor mijn oudste dochter. (ze schaamde zich er nu voor). Ik gaf haar een knuffel.
Eenmaal weer thuis gezellig met elkaar zitten eten. Fijn dat het kan en fijn dat ze mij weten te vinden.
Dat waren de meest indrukwekkende dingen geweest die dag.
Dankbaar ben ik in slaap gevallen......
--Verhuizen het kan wel, denk dat het een goed moment is.
Een twee onder een kap, ruime en fraaie indeling op de begane grond en zowaar een vrije achterkant met uitzicht over weilanden en bos. Vrij op naam dus waarom zou je het laten? De rente is laag en je kan je huidige hypotheek mee nemen met een eventuele verhoging. Het huis was inderdaad net wat royaler en dat leek mij wel wat. De adviseur kende ik heel goed dus vertrouwde ik hem blindelings. Zijn stem was verweven met mijn zijn. Ik probeerde zijn gezicht te ontmoeten.---
Langzaam drong het tot me door, levensecht dromen.
Goede morgen, wordt maar gauw wakker.
Ontnuchterd keek ik naar het plafond, of eigenlijk het schuine dak..
Verhuizen, zucht...
Jaren lang droom ik niet.
Ben helemaal geen dromer en nu dit.
Het is vast verwerking.
Door de ontmoeting met Judith kwam het oude huis weer dichtbij.
Herinneringen die we hadden benoemd in ons gesprek.
Het is goed zoals het nu is.
Dit droom-staartje na een fijne dag vind ik niet geweldig.
Ik kan er niks mee en het is wel bepalend hoe je wakker wordt en de nieuwe dag begint. Eerst even ontkoppelen en de droom het lijf uit laten glijden..
…
En nu, eigenlijk tijd om naar bed te gaan.
Heb er geen zin in.
Ik wil geen dromen over wat is geweest.
