Regisseren

Regisseren

Sinds enige tijd lees ik in de bijbel het evangelie van Johannes. Daarin wordt Jezus wandel onder de loep genomen. Eerder kon ik het verhaal maar moeilijk doorgronden. Wat me erin opviel is dat rond Pasen Jezus steeds opnieuw vertelde wat Hem te wachten stond. Ik las dat Hij Judas erop uit stuurde. Daarbij dachten de leerlingen dat Judas de armen zou helpen, hij beheerde immers het geld of dat hij brood zou kopen. Maar niets van dit alles. Hij zou Jezus verraden.

Jezus regisseerde als het ware zijn leven, van het begin tot het eind. Ook zijn onontkoombare lijden. Ook daar had Hij de regie. Het roept vragen bij mij op. Hoe zit het met de regie die wij in ons leven willen hebben? Zijn wij de schrijvers van ons eigen verhaal? En in hoeverre kunnen we ons verhaal schrijven/ regisseren en laten we ons eigen verhaal los?

Zou het niet heerlijk zijn als ik precies wist wat er zou gaan gebeuren? Nee, bedenk ik mij nu. Het zou alle verrassing en onvoorspelbaarheid die het leven leuk maken weghalen. Toch zijn er situaties te bedenken waarin het handig is te weten wat er gaat gebeuren, en daarvoor maatregelen te nemen. Bijvoorbeeld wanneer er gevaar dreigt in je leven. Je misschien even dient te wachten voor een rood stoplicht en daardoor net ergens anders bent in het verkeer. Nu hoor ik je zeggen: ‘Ja maar hoe kan je dat nou weten.’ Nee dat weet je ook niet, maar haast kan je een ongeluk, of bijna-ongeluk opleveren.

Hebben wij regie over ons leven? We proberen het wel. De voorspelbaarheid te ‘regelen’. Zo min mogelijk buiten de lijntjes te kleuren, al geldt dat niet voor iedereen. Er zijn velen die anders willen zijn en daar ook succes mee hebben gehad. Maar de regie voeren over je leven, doe je in de regel met zo weinig mogelijk risico. Dat maakt het overzichtelijk en voorspelbaar. Of het dan ook leuk is, is een tweede.

Ik drijf op structuur en regelmaat in mijn leven. Heb vaste patronen die elke dag terugkeren zoals gebed, bijbel lezen, meditatie, eten, genoeg slapen, en vrijheid om de dag kleur te geven. Niet dat vaste onderdelen geen kleur kunnen geven. Ik vind vaste gewoonten heerlijk. Maar heb ook de flexibiliteit om er vanaf te wijken. Al moet ik zeggen dat ik tijdens mijn laatste vakantie die structuur wat losliet en mij dan toch los van God voel. Ik merkte thuis weer dat ik mijn geloof nodig heb, iedere dag.

Maar wat als je leven van werken, gezin, single, familie, vrienden ineens ruw verstoord wordt? Als je ontslagen wordt, of wanneer je relatieproblemen hebt, het maar niet wil lukken om een partner te vinden, er onmin is binnen de familie, je vriendschappen onder druk komen te staan omdat je verandert, kortom als je leven op zijn kop staat? Of als je ziek wordt, iemand overlijdt, of je relatie over gaat? Allemaal voorbeelden waar de meeste mensen vroeg of laat mee te maken krijgen. Ik hoop dat het je bespaard blijft, hoewel een overlijden onvermijdelijk blijft voor iedereen.

Jezus wist wat hem te wachten stond. En vertelde dat ook aan zijn leerlingen. Zodat zij geloofden in Hem. De voorspelbaarheid waarmee hij het leven leefde had een groter doel; de redding van de mensheid. Dat is mijn waarheid ruim 2000 jaar later. Hij stierf voor onze zonden. Maar wat zouden wij doen als onze levens voorspelbaar zouden zijn, zouden we er gebruik of misbruik van maken?

Ik wil er niet aan denken. Sta gewoon stil bij hoe Jezus het wel wist en daar de wereld mee redde en redt. En ik leidt mijn leven vanuit dat wat Jezus voorleefde. Ik vaar daar wel bij op mijn geloofs-kompas. Zo is Jezus de Regisseur van mijn leven. Een Regisseur die mede mijn verhaal schrijft. Een prachtig verhaal met genoeg onvoorspelbaarheid om er elke dag naar uit te kijken.