Wanneer ik in jouw plaats zou staan, dan........

Wanneer ik in jouw plaats zou staan, dan.....
Als ik je was, dan......
Het zijn van die verlegenheidszinnen, wanneer je staat te popelen om een vriend of vriendin "het juiste inzicht" toe te vertrouwen.
En, ongevraagd - in veel gevallen - schept het alleen maar afstand.
Je kunt beter, in het verborgene, met de Here God over iemand praten.
En......... houdt het dan ook in het verborgene.

In principe is elk mensenkind een kostbare parel, door God bedoeld om in het licht tevoorschijn te komen. Echter er zijn buitenzintuiglijke krachten die dat willen verhinderen. Huil niet mee met de wolven in het bos.
Accepteer de geheimen die verborgen liggen achter fundamentele levensvragen.
Alles wat je zelf weet, is nog een voorlopige kennis.
Wanneer je een christen bent, en je leeft volgens de principes van het Boek, dan mag je er op vertrouwen dat je toekomst bestendig bent. Hij zal je nooit laten vallen.
En, af en toe, geef je goede raad aan je buur. Verpak je boodschap in liefde.

Het is niet erg wanneer anderen je dikwijls een sukkel vinden omdat je meestal in een groep mensen je mond houdt. Er wordt toch al veel meer gepraat dan dat wenselijk is. Wanneer je veel praat, heb je ook veel te verantwoorden.
"Wanneer ik in jouw plaats zou staan...."
"Als ik je was....., dan....."
Die ander is een medepelgrim, ook onderweg.
En nooit of te nimmer zullen jullie hetzelfde zijn of hetzelfde denken.
"Laten uw woorden weinige zijn...."

Stap niet te snel over de grenzen van die ander zijn of haar lichaams-zône.
Echter, bij een pijnlijk zwijgen, kan het soms een verlossend gebaar zijn jouw hand op die van de ander te leggen.
Ik sta naast je;
ik denk aan je....
en, ik weet het ook niet....

Soms verkeer je met die ander in een verdrietige zône.
Het is heel menselijk om de spanning van die ander, zijn of haar verdriet, te willen doorbreken, door wat te zeggen wat je op dat moment denkt.
In gezamenlijke stiltes kun je soms meer zeggen dan in duizend woorden.
"Komt tijd, komt raad..."
Er is een weg te gaan en voor een tijd ben je elkaars metgezel.
Met opgeheven hoofd aanvaard je vragen waar je voorlopig nog geen antwoord op hebt.