Seks, hoe praat je daarover?

Seks, hoe praat je daarover?
Hè?
Wat zeg je?
De ander verschiet van kleur.
Ik zei: "Seks, hoe praat je daarover?"
Het is bijna auto biografisch.
We zijn een vriendengroep van drie godvrezende broeders.
We komen één maal in de week een uur bij elkaar om te praten wat ons zo bezig houdt en sluiten ons gesprek af met een kort gebed.
Dat doen we al langer dan vijf jaren.
En..... nota bene..... gedurende al die jaren hebben we nog nooit de moed gehad om over zo'n heikel onderwerp te praten.
Nu vraag ik God om genade om daar verandering in aan te brengen.
Ik ben ook in zonde ontvangen en geboren. Ik benoem het wat ironisch maar dat was wel het leefgevoel van ons gereformeerden, zeg, zeventig jaar geleden.

Toen ik, zestig jaar geleden, op de Mulo was vastgelopen, verzamelde m'n vader alle moed van de wereld om met z'n derde zoon van vijftien een gesprek te hebben.
We zaten samen in het kantoor van pa.
En voor het eerst in z'n leven benoemde hij het begrip "seks".
Of ik daar soms problemen mee had?
Ik ontkende dat ten stelligste.
Het "gesprek" liep al snel dood.
Nu nog bewonder ik papa's moed dar hij er überhaupt met me over heeft durven praten, zelfs, al was het te laat.
Op m'n twaalfde had ik er nog geen idee van hoe kinderen geboren werden.
Dat was een van de grootste wereldraadsels die er bestond.
Ik had al wel het idee dat de verhaaltjes over de ooievaar en de boerenkool menselijke nonsens waren. Maar...... hoe dan wel?

Al gauw, na m'n eerste nachtelijke natte droom fietste ik naar een naburig stadje op weg naar de boekhandel. Ongetwijfeld hadden zij vast wel een boek dat over dat heikel onderwerp handelde.
En, ja hoor, de verkoopster van de winkel, kwam met een keurig boek over de toonbank van dokter P.J.F. Dupuis "Uw lichaam, een tempel".
Ik had echter geen cent te makken. Ik had er ook geen probleem mee te zeggen:
"Stuur de rekening maar naar m'n vader."
En zo, na vele, vele jaren verkreeg ik m'n eerste seksuele voorlichting.

Je zult maar geboren zijn, zo tussen 1940 en 1950.
En toch..... ik ben er ziels dankbaar voor dat de Here God me altijd voor groot onheil heeft behoed, incluis seks. Nee, ik was verreweg van absoluut heilig.
Maar Hij heeft me voor grensoverschrijdend gedrag altijd behoed, al was het soms op het nippertje. Ik kocht ook af en toe "vieze boekjes". Maar daar stopte ik dan ook weer mee omdat ik wel wist dat een godvrezende jongeman zich daar niet mee bezig mocht houden.
O, o, wat was dat grote mensenleven soms verdraaid moeilijk, te meer met zo'n krachtbron in je lijf. En.... tijdens m'n deugdzame jonge leven had ik nooit geleerd om over zulke lastige onderwerpen te praten.
Hoewel, nu, af en toe, misschien toch wel.
God is zelf de bedenker van al dat lastige moois wat Hij ons heeft toevertrouwd.
Ik ben de trotse vader van vijf prachtige kinderen die allen al het huis zijn uitgevlogen. En we hebben bovendien dertien mooie kleinkinderen.
Ondanks al onze menselijke feilbaarheid leren we te benoemen dat God bij het begin van de wereld twee blote mensen schiep die zich niet voor elkaar schaamden.