Het evangelie is niet naar de mens

a b c - talk
Je kent het wel.....
Ontmoetingen tijdens recepties.
Je debiteert enkele algemeenheden in de hoop dat de luisteraar daar aangenaam door getroffen wordt. Praatjes over het weer zijn vaak al zo afgezaagd.
Je sluit aan bij een gesprek omdat het merendeel van de aanwezigen het liefst zich zelf horen praten. In het laatste geval, wanneer je de kunst van luisteren verstaat, gaat een kwartier of half uur snel voorbij.

Maar misschien ben jij, die deze blog "toevallig" leest, wel een gezondene.
Een categorie gelovigen zijn blijkbaar door God geroepen hun medemens te confronteren met het Evangelie.
Ik druk me gebrekkig uit.
Stomweg, om iemand te confronteren, is dom.
Juister is, een eind mee te lopen in de abc talk, terwijl jij je lijn naar Boven open houdt.
En soms geeft God de gelegenheid iets over Hem te zeggen.

Vanmorgen was ik aangenaam getroffen door het volgende voorval.
We wandelden beiden, mijn vrouw en ik, naar de Aldi, een wandeling van ongeveer dertig minuten.
Onderweg ontmoetten we een oudere dame met echt, een heel snoezig hondje.
Mijn vrouw complimenteert haar en vraagt haar naar het ras.
Er ontstaat een leuk gesprek.
Mevrouw vertelt op een gegeven moment dat haar liefste dochter A.L.S., een slepende ziekte heeft terwijl de ziekte een kritiek stadium bereikt heeft
In slechts enkele minuten is er een vertrouwensband ontstaan.
En mijn vrouw vraagt: "Mag ik een zegen voor u vragen?"
De dame blijkt een gelovige te zijn en maar al te graag zegt ze: "Alstublieft, heel graag."
En zo maar, ineens staan we, midden op het trottoir, gedrieën te bidden.
Met bewogen stem legt mijn geliefde de diepste nood van deze vrouw, neer bij de troon van God
en vraagt Hem of Hij haar dochter Thuis wil halen en de moeder in haar diepe verdriet wil zegenen.

Het gesprekje is zo maar heel spontaan ontstaan en met vochtige ogen neemt de dame afscheid van ons.
Ik zelf ben verwonderd dat zulke voorvallen zich zo maar, heel onverwachts, voor doen.
Gewapend met een rugzak op weg naar de Aldi vervolgen we onze weg.