Je hebt de snoeppot niet langer nodig

"Ughe, ughe, ughe
Ughe, ughe, ughe..."
Die vermaledijde kriebelhoest.
Gauw stop ik twee honingdropjes in m'n mond;
even flink kauwen en na tien seconden geeft dat verlichting.
Vijf weken lang een jampotje met honingdrop van Albert Heyn,
mentholpastilles, en pepermunten van de Aldi onder handbereik.
Om en nabij anderhalf pond heb ik er doorheen gejaagd.
Een lieve verpleegkundige gaf me uitstekend advies.
Een week lang helemaal rust; niks doen.
Een bijbelse spreuk uit Jesaja werd bewaarheid:
"Door...... rust zoudt gij verlost worden".

Al een dag lang blijft de snoeppot staan, waar ie staat.
Het deksel blijft gesloten.
Ughe, ughe, ughe is opgehouden.
Al drie dagen geen temp.
Ik ga het weer leuk vinden op funky fish rond te darren.

Je hebt de snoeppot niet langer nodig.
Ik realiseer me dat er soms tientallen dingen zijn, die schuren
en m'n hand reikt al naar de snoeppot.
Echter, ondanks dat het regent, schijnt de zon.
Ondanks het feit dat jouw arbeidscontract niet verlengd wordt,
ervaar je een sterke basale vrede.
Ondanks die frictie met een collega,
ontvang je de moed om met hem je verschil van mening bij te leggen.
Ondanks dat het recht op promotie aan jou voorbij ging,
regeert de vrede van God in jouw hart.
In de meest gekke situaties
ontvang je van binnen uit wijsheid om goed te reageren.

Je realiseert je: "Ik heb die snoeppot niet langer nodig".
Jouw stapeltje zelfhulpboeken gooi je bij het oud papier..
Het lijkt erop dat een kracht van binnen uit manifest blijft in jouw leven.
Jouw goede humeur die in de afgelopen weken een flinke deuk opliep,
komt weer terug.
Jouw collega's betrekken jou weer bij hun gesprekken.
Die ene relatie, waar je zo naar verlangde, wordt vlot getrokken.
Het gebeurde plots, zo heel onverwachts.

De pot met snoep staat inmiddels weer in de kast.
Voor kwade dagen.
Of, misschien..... toch niet.
Er is weer werk aan de winkel.