Een moedige kruideniersvrouw, en...

Een moedige kruideniersvrouw, en..... er kwam een jongen bij de dokter.

Zevenenvijftig jaar geleden. Heel geleidelijk aan leerde ik de geheimen van Pinksteren kennen. Op dezelfde wijze als de gelovigen uit Efeze, aan wie Paulus vraagt: "Hebben jullie de heilige Geest ontvangen toen jullie tot geloof kwamen?" In mijn zoektocht naar meer bruisend geloof leerde ik een kruideniersgezin kennen, ergens in het zuid oosten van Drente. {In Coevorden bezocht ik de MULO school.) De moeder in het gezin, die kanker had, was door God op wonderbaarlijke wijze genezen. Voor het eerst in mijn leven, werd mij de vraag gesteld, of ik de heilige Geest had ontvangen, begeleid met de daaropvolgende tekenen als het spreken in nieuwe tongen en de gave van profetie. Sjonge, wat viel er veel te ontdekken. Wanneer ik er aan terug denk, wordt ik weer warm van binnen. Pinksteren..... de heilige Geest.....

Mevrouw B. liet me een heel duur toestel zien, haar verkocht door een arts die in de omgeving van mijn dorp woonde, te gebruiken als therapie voor haar genezing. Het baatte niet. Nu God Zelf haar had genezen, had zij dit toestel niet meer nodig.
"Zou jij hem willen vragen of hij dit toestel terug zou willen nemen?"
Nou, dat wilde ik wel.
Ik op m'n fiets naar de dokter. Wellicht had ik eigenlijk eerst een afspraak moeten maken. Maar...... ik ging gewoon op de bonnefooi.
Aanbellen..... er deed niemand open.
Ik hoorde wel stemmen in de tuin.
Tsja, ik ben een jongen van het platteland. En ik wist niet beter dan om maar door te lopen naar de plek waar de stemmen vandaan kwamen.
Ergens bij de bosjes, zie ik de dokter zitten, in adamskostuum, aan het schilderen. Het weer was er ook naar om lekker buiten te zitten.
Ik heb geen exacte herinnering meer aan de daaropvolgende vijf minuten. Ik meen, dat ik, wellicht wat onsamenhangend mijn verhaal heb over gebracht en hem toen gauw gepeerd ben.

Vier jaren later. Ik was inmiddels student aan een Pinkster-bijbelschool te Groningen om aan mijn hart gevolg te geven naar verdieping over alles wat met de heilige Geest te maken had.
Er was een grote conferentie in de stad waar twee bekende Amerikaanse evangelisten zouden optreden. Als studenten bezochten we deze conferentie. Vele honderden hadden zich samen gepakt.
Preacher Cullpepper kreeg, tijdens de aanbidding aan het begin van de dienst, een openbaring van God.
Het was tijd voor de collecte, of, beter gezegd, "de dienst der offeranden".
God liet hem zien, dat een X aantal mensen, een offer zouden brengen voor elk een duizend gulden. Terwijl de muziek speelde, hielden we onze hoofden gebogen. De gelovigen werd de gelegenheid geboden hun handen omhoog te steken, wanneer God tot hun hart sprak.

De daaropvolgende seconden duurden wel héél erg veel langer als de werkelijke tijd. De spanning bouwde zich op......
Tot mijn grote verbazing was onze eerder genoemde mevrouw B. óók in de bijeenkomst. Rustig liep ze naar voren, recht op de microfoon af, en zei tegen de mensen, dat deze oproep niet overeenkomstig de wil van God was. Wat een moed. De opgebouwde spanning viel als een plumpudding in elkaar. Het vervolg is uit mijn herinnering weggewist. Maar mijn respect voor die kordate zuster-in-Christus B. was gegroeid.