christelijke datingsite en community
  • Wat vind je van deze blog?

Blog

buiten ... zonnestralen.., geertrude ©

Mijn vader gewoon een held

Door datingsite- en communitylid
| bekeken: 1055 | funked: 0 | reacties: 1
Van lezen komt schrijven.
Helden daden, nee geen idool, maar daad om zonder winst zomaar te doen, voor die ander..

Het is al jaren geleden.
Wij woonden ergens in Leiden. Mijn ouders en mijn zussen en broer.
In een toen nog nieuwbouw wijk.
Het was voor mijn ouders een belangrijke verhuizing geweest.
Van de flat naar een tussen woning. Meer ruimte voor hun gezin. Een eigen tuintje, ook al was het gewoon een huur woning.
Vanaf de eerste weken werd het al duidelijk dat we niet naast een doorsnee gezin woonden. En uiteraard waren wij zelf ook geen doorsnee gezin. Wij waren zoals vaak binnen de kerk muren gezegd wordt; gij geheel anders.
Onze buren waren in heel veel opzichten gewoon familie Flodder. Ja ik doel op de familie van de Flodder van de film. Veel verfilmingen van hun gebeurtenissen gebeurde gewoon in het echt, naast ons. Het was een groot gezin, tien kinderen hadden de ouders. Alleen Opa woonde niet bij hen. Wel hadden ze een aap als huisdier, een teckel, en een kat. De teckel was de moordenaar van mijn konijntje.
En wij, als gij geheel anders zongen zondags avond, na het eten psalmen, en zij konden dat gewoon horen. Natuurlijk werden we ermee geplaagd en na gejouwd.
Wij gingen immers ook al niet naar een school in de woonwijk. Nee, wij gingen naar onze "eigen" school. En we gingen op zondag twee keer naar de kerk. Mijn vader droeg meestal zijn zwarte pak met streepjes broek, want hij was ouderling. De waarom we dit of dat deden werd vaak gesteld. We werden mede daardoor wel dwars gezeten door de buurjongens. We werden er door in ons gezicht gespuugd wanneer we uit school kwamen. En na gestaard wanneer we met zn achten de auto instapten om naar de kerk te gaan.

Die zondagmorgen was het heel vroeg toen wij gewekt werden door de loeiende sirene. Een ambulance, en die stond vlak voor de deur van onze buren. Groot tumult. Broeders renden naar binnen en later haalden ze de brancard op om even daarna met een persoon erop weer naar buiten te komen. Met loeiende sirene vertrok de zieken auto naar het AZL.

Lopende vuurtjes gaan snel, en niet lang na het vertrek wisten we wat er gebeurd was. Een van de oudste dochter had getracht zich zelf van het leven te beroven.
We kenden het meisje wel een beetje. Zij was het die "brekie brekie, hier slipje van het Morskwartier" over haar bakkie deed klinken, waarna ze vervolgens door een of ander mannelijk figuur bij de telefooncel werd opgehaald.
Zij lag nu in het AZL en haar ouders zaten in angst..

Ondertussen zijn wij met het gezin naar de kerk geweest. Gewoon zoals iedere zondag morgen. Meestal dronken we daarna gezellig met elkaar wat, inclusief de zondagse koek, de slagroom en de cola. Dat ging vandaag anders.
Mijn vader kwam thuis, wisselde zijn zwarte pakkie om voor doordeweekse kleding. Hij ging naar de buren, naar die buren, waarvan de kinderen het ons niet altijd even gemakkelijk maakte.
Hij ging alleen, als christen, als vader, als buurman, en gewoon als mens.
Niet omdat hij het naadje van de kous wilde weten, maar om er te zijn, nu deze ouders en de andere kinderen in spanning zaten.
Hij ging, en naar mijn gevoel duurde het lang, heel lang. Hij sprak met de ouders en met de kinderen. Ik weet niet wat er gezegd is. Wel weet ik dat Buurvrouw hem bedankte voor zijn "het er zijn".
En ik, ik vond hem een held, een soort van barmhartige Samaritaan.
Diep respect kreeg ik toen voor hem.
Hij was niet iemand met een brutale mond en grove woorden, het type mens die de buren leken te zijn daar ging hij aan voorbij die morgen. Hij ging omdat ze mens waren en verdriet en verward waren.
Die hij was mijn vader, en ik, zag een helden daad, diep respect voor hem is ook door die dingen gegroeid..
  • Rouwen is gewoon doorleven..

    Gewoon doorleven. Tja daar kan je alle kanten mee uit. Het klinkt niet zo gecompliceerd dan het in werkelijkheid is. Anderzijds is het de beste manier, gewoon doorleven. Er door heen gaan. En wat dat allemaal is dat weet je niet van te voren. St...
  • Hutspot, haring en witte brood

    De sleutelstad, haring wittebrood, de geuzen, het pesthuis en de pot, (de Dutch oven) met t stoofpot gerecht wat hutspot genoemd wordt. Voor mij zijn die dingen onlosmakelijk met drie oktober verweven. Traditie getrouw vierden mijn ouders met hun g...
  • Oeps, I did it again.

    Zullen we dan toch? Mooi weer in aan tocht. Alles heb ik in huis. Tentjes slaapzakken, kampeertas, vliegers schuifnetjes, zaklamp, en wat je zoals nodig hebt om te kamperen. Wat let mij? Het enige wat mij let is loslaten. Wat loslaten? Schroom...
Funky Fish is een christelijke datingsite en community. De website is in 2002 opgericht om christenen (protestanten en katholieken) een online ontmoetingsplaats te bieden. Vrijgezellen en niet-singles kunnen op allerlei manier contact met elkaar maken, waaronder door te bloggen. Kvk: 32120414, BTW: 817404892B01