Blog
Weggetjes
Door datingsite- en communitylid
Willem-Anne
12-09-2015 13:56 | bekeken:
877 | funked:
1 | reacties:
0
Een week geleden, ergens in zuid Frankrijk, passeerde onze camper de kilometerstand van 130.000 kilometer. Toen we onze kleine camper kochten, acht jaar geleden, stond de teller op 92.000. Eén van onze gemeenschappelijke hobbies tussen die van m'n vrouw en mij is om er meerdere keren per jaar van tussen uit te trekken. Als het enigszins kan, nemen we onze fietsen mee, alsook de wandelsticks van Nordic Walking.
Als jonge knul van vijftien had ik er een begin mee gemaakt stille weggetjes te bewandelen waar ik onbespied met God zou kunnen praten. De tien jaren van m'n vrijgezellentijd die daarop volgden, ben ik daar nooit mee gestopt. Tientallen keren, wanneer m'n leven uit de rails dreigde te lopen, zocht ik Hem weer op.
Over enkele jaren ben ik al weer vijftig jaren getrouwd met dezelfde avontuurlijk aangelegde vrouw. Aan boord van onze auto is zij de heldin die het stuur stevig in handen heeft. Ik ben meer de routeplanner, de man die de leuke plekjes weet te vinden. Mijn voorkeur gaat uit naar standplaatsen en campings waar leuke wandelweggetjes te vinden zijn.
En ik vind het ook elke keer weer boeiend om in die vele tientallen plaatsen die we passeren, katholieke kerken binnen te gaan en even de sfeer te proeven.
Wanneer we samen uitgaan doen we heel veel met ons tweetjes. Aangezien ik dikwijls over meer energie beschik ga ik ook heel veel in m'n eentje wandelen of fietsen. Eigenlijk weet ik geen betere manier om met onze God te communiceren dan door in beweging te komen. Overigens hoef je daarvoor niet te wachten totdat je vakantie is aangebroken. Op een bepaald moment wordt dat een levenshouding, een manier van leven die zin en richting aan je bestaan bieden.
Ik had het voorrecht te trouwen met het meisje die het dienen van God tot haar hoogste prioriteit had gekozen. De keuze voor dat fundament heeft ons ook altijd geholpen trouw aan Hem en aan elkaar te blijven.
Een bijkomstigheid in ons leven is dat ik absoluut geen gevoel voor richting heb. Mijn vrouw is gefascineerd van wolken, luchten en de stand van de sterren, van noord, oost, zuid en west. Wanneer we samen wandeltochten weet zij ons steeds weer op de goede weg te brengen.
Wat kan het leven boeiend worden wanneer je samen Hem in het vizier blijft houden. Misschien leggen we deze weken wel ruim 4000 kilometer af. Eerlijkheidshalve moet ik zeggen dat er zich heel wat situaties voordoen, dat we tijdens de reis hevig met elkaar aan het kissebissen zijn. Dat snelle verkeer en smalle weggetjes vind ik vaak maar wat eng en mijn zenuwachtig gedoe brengt maar al te vaak m'n vrouw uit het lood. Het komt ook elke keer weer goed omdat we van elkaar houden en onze zucht naar avontuur delen we gemeenschappelijk.