Tranen met tuiten ?

Huilen, echt huilen, tranen met tuiten laten we t maat zo noemen.
Kan jij dat?

Of ik dat kan, huilen snikken waterlanders die alle verdriet mee nemen?

Daar vraag je mij wat, echt huilen.
Lang gelden toen ik nog jong was kon ik het wel.
Huilen, verdriet hebben en dat laten zien door stromen tranen.
Huilen omdat er iemand weer opstapte na een bezoek te hebben gebracht aan ons gezin.
Huilen wanneer ik zelf weer weg ging van waar ik gekomen was.
Huilen omdat mijn neef, die net zo oud was stierf aan zijn ziekte.
Huilen nadat mijn oom dood neergezakt was bij het uitgaan van de kerk.
Huilen, gewoon tranen met tuiten, na schokkend in je bed liggen.
Hoort dat bij kind zijn?
Ik heb al in geen jaren echt gehuild tot schokkends toe.
Kan ik huilen, om eerlijk te zijn niet zo heel erg goed meer.
ik merk dat ik geroerd kan zijn, tot tranen toe bewogen.
Meestal gaat dat niet over mij, maar wordt ik emotioneel om dingen die een ander moet voelen en mee maken.

Alleen in de kerk, dicht bij mijn Vader, dan kan ik huilen, niet met grote uithalen maar gewoon, langzaam rollende tranen, op Zijn schouder.
Dan ben ik ook zo weer uitgehuild..

En jij, kan jij huilen?