Summerblog

Zo he, een aantal weken geleden begon het aftellen.
Nog zoveel weken en dan...
Weten we of de een haar diploma heeft en de ander of ze van opleiding kan wisselen. Krijgt die een positieve uitslag voor een bouwvergunning en kunnen ze genoeg hypotheek krijgen om te bouwen. weer een ander is aan het solliciteren binnen de sector waar hij voor geleerd heeft.
Iedereen lijkt gezond te zijn en we hebben zin in de tijd met andere bezigheden die vakantie tijd met zich mee brengt.
Nog een week te gaan, en de tijd staat even stil. Oudste zoon, broer, oom en vriend, kleinzoon, neef, ligt op de ic hartbewaking. Dat is even andere koek dan alle andere vooruitzichten en spanningsvelden. Na een week mag hij naar huis. Niet dat het probleem al verholpen is. Zijn hart moet rusten en zes augustus moet hij weer voor controle.
Dat is bijna aan het einde van de vakantie.
Een hele andere insteek, en toch vakantie. Ik besluit er toch zeker wat van te maken.
Het zwembadje staat op en de boten zijn opgepompt.
In de eerste weken dat mijn oudste zoon in zijn thuis is zorgen we er samen voor dat hij geen nachten alleen is. Twee dochters logeren bij hem en zijn vriendin die aan het werk is slaapt ook met grote regelmaat. Hijis geen nacht alleen. Zijn medicatie, een beste pillendoos, wordt uitgezet door vriendin lief. Blij dat die zorg door haar wordt ingevuld.
Mijn jongste dochter heeft een vriendinnetje te logeren. Vervolgens mag ze bij haar tante op de camping komen.
Ik ben thuis met de jongste en de hond.
Tinnenfiguren museum is bezocht, super tof. Twee keer een filmavond voor de jongste en zn vriendjes hier thuis. Hema, ontbijten met de kleindochters en daarna een bezoek aan de markt met een traktatie, stroopwafelkruimels in een puntzakje. Het weer knapt wat op. Hup op naar het zwembad in Balkbrug. Niet de hele dag want hond lief moet ook uit. Inmiddels zijn we al drie keer wezen zwemmen en hebben al twee keer in de rubberboot gevaren. Vakantie is het, dat is zeker.
Met mijn oudste zoon gaat het naar omstandigheden goed. Hij rust soms is zijn hart nog onrustig, maar de medicatie werkt.
Blijft afwachten, we vertrouwen erop dat het goed gaat komen.
Net als het diploma wat is gehaald en de tijdelijke baan waar mijn andere zoon nu mag werken. Ook mijn dochter mag instromen op de andere opleiding en de huizen bouwerrij lijkt door te gaan. Nog een ander bereid zich voor op een vakantie in Verweggistan en de jongste is aan komend brugklassen en de boeken zijn besteld.
Op naar de volgende vakantie week.
Later zal ik hier en daar een verhaal uitvergroten in een blog.
We genieten toch want er is genoeg te genieten.
Het mooiste wat ik zie is dat mijn kinderen oog hebben voor elkaar.
En daarnaast ruimte maken voor zichzelf.
Dat zien is ook genieten van vakantie.
We gaan nog even door met genieten.
Danken en bidden..