Het bezoek van de eenzaamheid

Even nadat de beste vriend was weggegaan, klopte de eenzaamheid aan de deur.
Hij rook kil, eenzaam en drong binnen.
De plaats waar de beste vriend zo kort tevoren nog zat rook scherp van verlatenheid. Ik legde mijn hand erop, maar de warmte vluchtte door de openstaande deur.
De kou sloop binnen.
Ik deed de deur dicht, maar het was te laat.

Terwijl de kaarsen nog branden en de muziek verstomde, keek ik naar de plaats waar hij had gezeten. Leeg.
Langzaam werd het koud.
Toen drong de eenzaamheid binnen en zette zich neer. Langzaam en leeg.
Hij zette zich neer op die ene plaats, waar even tevoren de beste vriend zat.

Ik stond en keek en weifelde. Voelde tranen branden in mijn hoofd, prikken bij mijn ogen. De kou trok de warmte uit mijn lijf.
Ik zag de eenzaamheid bezit nemen van het huis.

Ik bleef staan, keek en zag de eenzaamheid zitten op de plaats waar de beste vriend even tevoren nog zat..
En naast de eenzaamheid
zat
ik

De eenzaamheid had een boek meegenomen. Hij las hardop een paar gedeeltes, en ik zag dat ik luisterde.
'Leven is eenzaamheid. Niemand kent de ander, ieder is alleen.'
Ik zag mijn nagels. Ze waren paars gelakt. Scheuren in mijn broek, er stond een restje koffie.
Ik zag de kou, adem in waterwolkjes. Ik zag hoe ik verstijfde.

'... Angsten die het menselijk bestaan gegeven zijn: de angst voor de eenzaamheid en de angst voor de dood...
....Ten diepste ben ik eenzaam. Er zijn gebieden in mij waar niemand mij kan volgen. Daar voel ik mij alleen....'
Ik zag dat ik knikte. Ik zag dat ik huilde.

Na een poosje ging de eenzaamheid staan, deed de deur open en vertrok.
Ik zag dat ik nog steeds op de bank zat.
Het was koud.
De deur stond open.
Op de plaats waar de eenzaamheid had gezeten lag het boek - de eenzaamheid van het bestaan -
Ik sloeg het open, zomaar bij een bladzijde en las: 'In laatste instantie verwijst mijn eenzaamheid naar God.'

Ik deed de deur dicht en ging naast mezelf op de bank zitten.
Ik sloeg mijn arm om me heen en kroop tegen me aan. Zo bleef ik een tijdje zitten.
'Eenzaamheid,' zei ik 'God, en een beste vriend.
Het komt allemaal langs.
Soms op dezelfde dag.'

Toen werd ik weer warm.