Adopteer vijftig bijen

Ben je bezeten van bijen, dan is dit een echte buitenkans: adopteer 20, 50 of 90 bijen voor maar een paar eurie. Inclusief adoptiecertificaat en biologisch bloemenzaad.

Tegenwoordig kun je je een slag in de rondte adopteren. Koeien, kippen, grootmoeders, bomen, luchtkastelen, bijen, hangjongeren en dolenden in het hiernamaals.
En zeg nu zelf, wat is een paar eurie voor 50 bijen?

Vandaag kreeg ik een mail met het verzoek bijen te adopteren. Ik sprong een gat in de lucht. Ik verzamel namelijk adoptiedingen. En bijen heb ik nog niet. Het certificaat daar draait het om. Die gaat de wc in. Kan ik mij op mijn gemak laten omringen door een zich uitbreidende verzameling adoptiegerelateerde dingen. Zoiets.. pfft wat een volzin. Hopelijk is ie niet al te krakkemikkig. Ergens relateert adoptie ook weer aan krakkemikkig. En opkalefateren. Dat vind ik mooie woorden. Ik maak ervan: Bijen die anders krakkemikkig teloor zouden gaan, worden door adoptierelaties opgekalefaterd.
Ik sla door. Ik weet het. Misschien heb ik ergens ook krakkemikkige losse steekjes en ben aan opkalefatering toe. Dan kan ik mezelf adopteren.

Ik heb nog een stukje muur naast een grootmoeder met zwarte omslagdoek die haar kille handen uitstrekt naar een gesponsord vuurtje. Ik eet me inmiddels ongans aan kakelende en scharrelende eieren, dankbaar gelegd door mijn sponsorkip. Al zittend en mezelf ontlastend kijk ik uit op foto's van weeshuizen vol bejaarde koeien die van een mooie oude dag genieten. Aan de linkermuur flitst een digitale fotolijst afbeeldingen van futuristische afkickcentra in ruimtekoepels, waarbij territoriumvergrotende aliens geholpen worden met agressie. (deze zin is echt te lang, 5 x lezen) Aan het plafond hangen overjarige bomen die in het bejaardenbos rustig hun einde mogen uitstaan.

Mijn gemak. Een heerlijke plek. Ik voel me er weltevreden.
Op andere gemakken hangen en liggen scheurdingen vol poepmoppen en moppen over dubbelzinnige sex, donald ducks, lieve kalendertjes met namen van jarige katten en overleden hangbuikzwijntjes. De trouwdag van tante Begonia en oom Kornelis. De datum van de scheiding van de ex buurman en de ex buurvrouw.
Op mijn toilet brandt een kaarsje en in dat romantische schijnsel ontlast ik me en belast me met kippen, weduwen en andere dolenden. Dadelijk ook met bijen.

Adopteren is hot. Zonder adoptiecertificaat voel ik me niet betrokken bij de wereld. Bij lucht, land, dier, water, mens en vuur . Zonder voel ik me schraal, armoedig en zelfzuchtig. Ik voel de drang mijn euries te delen met al die nooddruftigheid.
Inmiddels ben ik mijn eigen adoptieproject begonnen.
Ik adopteer vergeten verhalen.
Eenzame verhalen. Dolende verhalen. Alleenstaande verhalen. Verhalen over verdriet, pijn en verlies. Verhalen over vreugde en geluk. Verhalen waarin handen zich uitstrekken naar warmte en liefde. Overal komen de verhalen voorbij. In de trein, in het schapenhok van het zwembad, bij de kassa van de Lidl. Ze dringen zich in de uithoeken van mijn hoofd. Op funky komen ze regelmatig voorbij. Ze haken en blijven steken.
...ik dwaal af....

'Alle adopties dragen bij aan onze campagne tegen bijonvriendelijke bestrijdingsmiddelen en voor gezonde ecologische landbouw.'
50 bijen..
Voor een paar eurie.