God lijkt verder weg dan ooit ??

Het is voor het eerst in ons leven dat we tijdens het vroege voorjaar bijna twee maanden met vakantie zijn. We zijn nog een paar honderd kilometer verwijderd van Gibraltar, het meest zuidelijke puntje van Spanje.
In het normale leven is m'n leven verankerd in een veelheid van sociale kontakten en nu zijn we voor een langere tijd helemaal op z'n tweetjes aangewezen. "Nabijheid" geeft energie maar vraagt ook energie. In onze driepersoons camper van 25 kubieke meter delen we ons complete leven. Delen we thuis een flinke eensgezins woning; nu leven we, als het ware, in de ijzeren kooi van Faraday. Hier speelt het hele leven zich af in een heel kleine ruimte. Ons religieuze leven beperkt zich tot het uitspreken van een paar keer per dag een kort tafelgebed voor het eten. Soms kijk ik 's nachts naar boven door het kleine "zolder" raampje van onze camper en dan zie ik de sterren flonkeren en dan denk ik aan Gods verbond met Abraham. Gisteren in de namiddag zat ik lekker in m'n kleine camping fauteuiltje en zag om me heen een paar musjes wat zaadjes wegpikken van de grond. Dan denk ik aan Jezus die ons aanspreekt acht te slaan op de vogels, hoe God voor hen zorgt.

Ik voel me erg bevoorrecht dat ik van zoveel natuurschoon mag genieten. Bijna elke dag schijnt de zon en de de temperatuur overdag schommelt tussen de 16 en 20 graden. Gisteren maakten we een prachtige wandeling tussen de bergen door. We lopen dan gearmd, twee aan twee, en intussen geven we onze ogen goed de kost.
Zo af en toe volg ik even de binnenkomende berichten op funky fish. Maar dat is het dan ook. Nog drie weken en dan word ik 72 jaar jong. Ik ben er verwonderd over dat God, ondanks m'n beperkingen en afdwalingen, m'n hele leven over me gewaakt heeft en daar geef ik Hem de eer voor.
Gelukkig voor mij denkt m'n vrouw veel aardser dan ik. Dank zij haar sta ik stevig met m'n voeten op de grond. Ikzelf leef meestal in een discrepantie van een innerlijk leven van "het toen en straks" in plaats van " het hier en nu".
Af en toe maken we een praatje met een andere camperaar. Overal komen we Nederlanders tegen. Ik geniet van het samen boodschappen doen, wanneer we enkele keren per week naar een supermercado gaan.
M'n horloge geeft aan dat het nu, nu ik deze blog schrijf, drie uur 's nachts is.
Ondanks het feit dat m'n religieuze gevoel van welzijn verder verwijderd lijkt dan ooit, is Hij zeer nabij. M'n anker heb ik uitgeslagen tot binnen Gods heiligdom en daar is het veiliger dan waar dan ook.

Met dankbaarheid mag ik me realiseren dat de bijbel ons laat weten dat God een man een vrouw geschapen heeft om in tweezaamheid te leven. Dat doet overigens niets af van het feit dat we ook als individu geheel compleet zijn en kunnen beantwoorden aan Gods opdracht voor ons leven.

Gods verborgen omgang vinden
zielen waar Zijn vrees in woont.
't Heilgeheim wordt aan zijn vrinden
naar zijn vreêverbond getoond.
's Ogen houd 'k met stil gemoed
opwaarts om op God te heffen.
Hij die trouw is zal mijn voet
voeren uit der Boze netten.