Een geluksvlinder

'Ik had tegenwind,' roept vos. 'Vette tegenwind en ik ging toch hard. Echt het maakte nix uit. Hoe hard de wind ook zijn best deed om tegen mij in te blazen. Ik ging er makkelijk tegenin. Gewoon lekker rennen en me nergens wat van aan trekken.' Vos lacht. Hij kijkt vrolijk. Hij kijkt blij.

Vos kwam aangerend. Naar de open plek. Uil zat in de grote boom op zijn tak. Vos nam een aanloop en ineens was hij naast uil op de zijtak.
'Heey uil,' roept hij en springt dan naar de grond. Hij zweeft met zijn staart opzij. Hij hupst op de grond en rent gelijk door, keert, draait en met een aanloopt roetsjt hij de boom weer in. De zijtak op.
'Heey uil,' roept hij. 'Ik ben gewoon helemaal vet, gaaf en top vandaag. Dat geloof je gewoon niet.'
'Nou,' zegt uil. 'Ik geloof het helemaal. Je ziet eruit alsof je vliegt en zweeft en op de wolken danst.'
'Haha,' lacht vos. 'Op de wolken danst, dat is mooi.'
'Dansen met geluk.' roept vos. 'Ik heb het gevonden. Hahaha.'
Hij hupst op de tak en rolt om. Duikelt naar beneden en draait een spin in de lucht. Veert op zijn poten en maakt de zwiep.
Hij rent weer omhoog.
'Kan dat?' roept hij. 'Zoeken en vinden en dat geluk noemen?

Ik ben een gelukvinder!' roept vos. 'Een geluksvlinder.'

'Kun je geluk zoeken? En vinden?
Ik dacht soms dat het nix helpt, al die gelukszoekerij.
En dat geluk misschien wel zelf zijn weg gaat en iemand vindt. Snap je? Andersom dus. Het komt gewoon aanwaaien'
'Geluk moet je vieren,' zegt uil. 'Ik wil een biertje, haal es wat bij het boscafe. Jij hebt energie voor 12.'
'Hahaha,' lacht vos. 'Energie.. wat had je gedacht.' Hij springt en zweeft uit de boom maakt een flier en een fladder. Hij doet de tol over de kop en buitelt omhoog en omlaag. Hij lacht erbij.
'Ik ga om bier. Ff geduld graag uil.'

Uil en vos zitten samen in de boom. Op de zijtak. Ze proosten en doen een biertje.
'Proost,' roept vos.
'Geluk,' zegt uil.
'Wat is er gebeurt?'
'Het kwam uit de lucht vallen,' zegt vos. 'Nou ja, ik zag het een beetje, maar opeens was het er. En ik zocht al lang. Ik zocht heel erg. En dat hielp niet.'
'Wat zocht je?' vraagt uil.
'Ik zocht haar,' zegt vos. En dan vertelt hij..

'Denk je dat het geluk is wat ik heb?' vraagt vos.
'Geluk Is,' zegt uil. 'Geluk heb je niet, tenminste ik bedoel hebben en vasthouden. Geluk is van nu, van vandaag.
En jij doet nu geluk met je lijf en wat er binnenin jou zit. Dat stroomt naar buiten. Ik word er ook gelukkig van. Van jou en zoals je overstroomt.
En soms zit geluk in jezelf. Dan hoeft het niet aanwaaien van buiten, want het zit in je en blijft. Wat er ook gebeurt.'
Vos knikt. 'Oh,' zegt hij..
..Ik denk dat jij dat hebt.. Rust en kalm en niet omvallen als er wat gebeurt. En dat ik bij je mag komen als er wat is. En dat je veilig bent en vertrouwd. Wijs.
Ofzo..'

'Ik wist het wel een beetje, maar geloofde het niet,' zegt vos.
'En nog steeds geloof ik het niet helemaal.
Ik voel me een geluksvlinder,' zegt vos.
'..dat ik het jou gewoon kan vertellen..'
Uil knikt.
'Je kan niet anders,' zegt hij. 'Je stroomt over.'
Ze nemen nog een biertje.
'Proost! Op geluk!'