Niets lijkt te zijn wat het blijkt tezijn

In de achter liggende week las ik een interessante thriller, geschreven door Mindy Starns Clark "De roep van het moeras".
Miranda Miller, restaurateur van kunstwerken, werd op haar vijfde door haar tante weggehaald uit de staat Louisiana. Het boek van bijna 370 bladzijden blijft vanaf het begin spannend en vannacht in de kleine uurtjes heb ik de laatste 50 bladzijden maar uitgelezen,
Miranda, voor in de dertig, heeft een dochtertje van vijf. Haar man worstelt met de idee, dat hij eigenlijk nooit écht tot z'n vrouw kan doordringen en probeert dat ook met haar bespreekbaar te maken.

Miranda is liefdevol door haar alleenstaande tante opgevoed die er alles aan gelegen liet om haar een boeiende carrière-ontwikkeling te laten volgen. Miranda heeft geen herinneringen aan de eerste vijf jaren van haar leven. Haar moeder is op de een of andere onduidelijke manier om het leven gekomen. Er was tante alles aan gelegen dat de relaties met haar vroegere familie verbroken werd. Maar nu blijkt haar grootvader op sterven te liggen en hij wil niets liever dan om z'n kleindochter nog te ontmoeten en met haar te delen wat op z'n hart ligt. Miranda is verder de enige erfgename van een monumentaal landgoed met een kast van een huis wat haar toevalt wanneer grootvader komt te overlijden. Het huis met de vele vertrekken zit vol met geheimen, met name te danken aan haar overgrootmoeder die een begaafde schilder was.

Ten lange leste werkt tante er aan mee dat zij haar terminale opa gaat ontmoeten. En geleidelijk aan komt ze achter de geheimen van een mysterieuze orde en verborgen schatten. Ook het geloof speelt een rol in het boek. Je leert verder interessante karakters kennen en vooral tijdens de laatste vijftig bladzijden lijkt niet meer te zijn wat het blijkt te zijn.
De verschrikkelijke geheimen uit haar vroege jeugd, die angstvallig voor haar verborgen werden gehouden, worden stuk voor stuk ontrafeld en bij flarden komen deze herinneringen weer terug in haar geheugen. Dit draagt er toe bij dat ze op een geheel nieuwe manier weer in het leven komt te staan. Een thriller van het zuiverste water.

De schrijfster weet heel goed aan te geven dat onze allervroegste herinneringen soms van doorslaggevende aard blijken te zijn voor een gezonde psychische volwassenheid. Aan het einde van het boek zijn beide partners tot geloof gekomen, onafhankelijk van elkaar, wat een extra dimensie aan hun relatie toevoegt. Al met al een bloedstollende roman vol van list, bedrog en intriges waar uiteindelijk het goede overwint.