De jongen en het meisje; poëziewedstrijd

Toen de jongen het meisje ontmoette,
toen wist hij diep in zijn hart:
"Dat is ze".
Toen het meisje de jongen ontmoette,
dacht ze:
"Zou hij het nou zijn?"
Toen gingen die twee praten.
Ze zijn blijven praten.

En God gaf hen de genade van het luisteren.
En ze luisterden naar elkaar.
Ze bleven praten en ze bleven luisteren.

Toen legde God in hun harten:
"Nu moeten jullie samen ook praten met Mij".
En samen gingen ze praten met God.

Toen zei God:
"Nu moeten jullie ook nog leren luisteren naar Mij".
En samen luisterden ze naar Hem.
Ze luisterden naar elkaar
en ze luisterden naar God.

Daarna leefden ze geen leven meer van:
'ieder voor zich'.
Ze bleven elkaar ontmoeten
en ze bleven God ontmoeten.
Ten langen leste zijn ze getrouwd.

En tijdens hun verdere lange leven
zijn ze in gesprek gebleven
met God en met elkaar.
Ze hebben het nooit opgegeven
om steeds weer opnieuw naar Hem te luisteren.

(eerder geplaatst)