Het lijkt wel op geluk

Vos rent niet, nee hij huppelt.
Springend en swingend komt hij bij de open plek.
Hij smiled.
Vanuit de boom ziet uil hem aankomen.
'Wat is er met jou?' roept hij.
'Ik ben vrolijk,' schreeuwt vos. 'Ik ben vandaag zo vrolijk, zo vrolijk, zo vrolijk.' Hij springt in de lucht.
'Dat is een liedje,' roept hij, 'Ken je die?'
'Jaja,' roept uil. 'Zo vrolijk was ik nooit.
Het lijkt wel op geluk wat je doet.'

'Geluk, wat is dat?' roept vos omhoog.
'Geluk..' roept uil, 'Volgens mij ben jij geluk.'
Uil wipt omlaag, het veld op.
'Vertel es waarom ben je zo vrolijk?'
'Haha,' zegt vos en hij vlamt over zijn hele lijf.
'Je vacht knettert,' zegt uil.
'Ik sta een beetje in brand,' lacht vos. 'Ik word verteert door dat geluk.'
'Nou wil ik het weten,' zegt uil. 'Wat is er gebeurt?'
Vos kijkt wat geheimzinnig, een beetje of hij niet zo goed durft.
'Heb je een biertje?' vraagt hij. 'Dan kan ik even ademhalen.'
'Vos en ademhalen?' zegt uil. 'Nou dat klinkt heftig. Wacht ik haal wat.'
Even later drinken ze samen een donker beukenbiertje. Vos draait wat en doet stil.
'Je bent toch niet verlegen?' zegt uil.
'Nee neeh..' zegt vos. 'Nee, nou ja misschien een beetje.' Hij lacht wat en kijkt naar de grond.
Dan springt hij op en zegt: 'Ik heb een goeie vangst gedaan. Bij de vijver. Je weet wel de vissenvijver. De beste vis die bestaat heb ik gevangen. Joehoe!!'
Vos kijkt schelms.
'Aha!' zegt uil. Hij kijkt blij. 'Wat een geluk. Dat is een felicitatie waard!'
Hij legt zijn vleugel om vos.
'Ik heb nog wel een knuffel over hoor,' zegt vos.
Hij slaat zijn poten om uil en drukt hem tegen zich aan.
'Voorzichtig,' lacht uil. 'Ik kan wel stuk hoor.'

'Je zei het,' zegt vos. 'Over geluk en felicitatie.'
'Nou geluk dat is duidelijk,' zegt uil. 'Dat is blij enzo. Hoe zeg ik dat, gewoon wat jij nu doet dat is geluk. En daar word ik ook blij van. En gelukkig.
Stralen en huppelen en lachen en mij een knuffel geven en gewoon alles laten knetteren. Zelfs je vacht doet mee. En bij de vissenvijver! Mazzelaar! Dat is echt een felicitatie waard!'
'Hahaaah,' lacht vos.

'Geluk, ook binnen in mijn lijf?' zegt vos. 'Kan dat?'
'Wat gebeurt er dan binnen in je?' vraagt uil.
'Alsof ik van alles voel hier in mijn buik.' zegt vos en hij prikt in zijn lijf. 'Plekjes raak met blij en vrolijk en mooi. En ook vuur in mijn lijf. Knallen! En dat ik nu springen wil en dansen. Vet geluk.'
'Ja,' zegt uil 'Daar heb je het al: geluk. Nu zeg je het zelf.'

'Ik ben wel nieuwsgierig,' zegt uil. 'Wie heb je gevangen?'
'Tjaahh..' zegt vos. '...dat is nog geheim. Dat laat ik nog even binnen. Dan is het extra leuk en spannend.
Maar als jij nix doorvertelt, dan vertel ik het jou.'
'Nou,' lacht uil, 'Je hoeft nix te zeggen. Ik denk dat ik het allang weet. En ik vind het heel mooi!'
'Hahaha!' roept vos, 'Heel mooi!
Dat vind ik ook.
Mooi!'
Hij pakt zijn biertje en klinkt met uil.
Dan schreeuwt hij het veld over: 'Proost! Op alle geluk van de wereld!!!'