Opzij!

Ik word wakker en het is stil. Meteen gaan bij mij alle alarmbellen rinkelen want het hoort niet stil te zijn! Ik zou hele harde irritante piepjes moeten horen. Ik ben door de wekker geslapen!

Het tandenpoetsen, wassen en brood smeren gaat nog. Hierna ben ik echter mijn sleutels kwijt. Dit is slechts het begin. Eenmaal rijdend in de auto wordt mijn aandacht getrokken naar een dashbordlampje dat knippert: ja hoor, de dieseltank is bijna leeg. Horde drie is bij het tankstation. De dieselpomp geeft namelijk zoveel diesel in een keer dat het pompje om de seconde 'afslaat'. Als ik de tank met veel horten en stoten vol heb en wil betalen, staat de cassiere buiten rustig een peukje te roken. Dat kan prima tijdens de spits, dat heet onthaasten. Eenmaal terug op de weg wordt mijn geduld opnieuw op de proef gesteld.

Een vrachtauto die net niet 120 kan halen rijdt een paar kilometer acher elkaar op de linkerbaan, met een kleine file auto's achter zich. Heeft deze man dit nou niet door, of schept hij er genoegen in andere mensen dwars te zitten? Eenmaal in de stad aangekomen blijkt dat hij toch een knipperlicht heeft en ook naar rechts kan manoeuvreren. Een paar rode stoplichten later kom ik op de plaats van bestemming...te laat. Het is al begonnen en ik kan er niet meer in.

Een flink aantal lessen in geduld, ik ben nog niet geslaagd!