Blog
Leider
Door datingsite- en communitylid
Albert
17-08-2008 00:29 | bekeken:
977 | funked:
0 | reacties:
2
Wanneer ben je een goed leider?
Sinds afgelopen donderdag ben ik tijdelijk leider van mijn voetbalelftal. Onze 'oude' leider is gestopt en de club heeft nog niemand kunnen vinden om deze taak over te nemen. Omdat ik erg betrokken ben bij de club en de mensen, heb ik aangegeven dat ik deze taak tijdelijk best wil overnemen. Dat was het gemakkelijke gedeelte, daarna komt de praktijk.
Als eerste blijkt het best een toer te zijn om een elftal op de been te brengen op dit niveau. Bellen, mailen etc. En tussendoor een opstelling maken, wat ook nog wel lastig is. Ik wil het sterkst mogelijk elftal opstellen, maar ik heb ook mensen in mijn team die minder talent hebben, maar een goede instelling hebben en heel graag willen. Lastig om daar een goede mix in te vinden!
Vandaag merkte ik dat het pas lastig wordt op de speeldag zelf. Je moet van alles regelen, daardoor ben je constant druk bezig met 'kleine dingen', terwijl je heel graag het overzicht wilt houden. Ik ben ook nog speler en ik merkte dat als ik in het veld sta, het bijna onmogelijk is om het overzicht te houden. Uiteindelijk verloren we vandaag met 2-1, terwijl we de hele wedstrijd de bovenliggende partij waren, dat is voetbal...
Vooraf en achteraf zit ik na te denken: Wat is een goed leider?
Mijn eerste gedachte is: Een goed leider is een dienaar. Daar geloof ik echt in. Iemand die voor het team door het vuur gaat en wil proberen de goede mensen op de juiste plek te zetten. Ik heb bijvoorbeeld aan mensen gevraagd waar ze het liefste spelen bijvoorbeeld. Er is alleen 1 probleem. Iedereen wil namelijk in de aanval of vlak daarachter spelen. Dat werkt niet, we hebben ook verdedigers nodig.
Mijn tweede gedachte is: Er boven gaan staan, mensen neerzetten zoals ik denk dat het goed is. Op zich lastig, dit past niet echt bij mijn karakter, ik wil veel liever 'samenwerken', maar als ik deze methode meer zou volgen, dan weet iedereen waar hij aan toe is en voert zijn taak uit, zonder al te veel mitsen en maren.
Ik vind het erg leuk om te doen, maar lastig om hierin een evenwicht te vinden tussen de 'harde lijn' en de 'sociale lijn'.
Het komt wel goed en ik geniet er van. Ik ben alleen benieuwd of er mensen zijn die dit herkennen. En als dat zo is, hoe pak jij dit aan?