Spaans drama

*vervolg Chantal & Francisco in Nederland*

Chantal had de afgelopen weken veel overgewerkt en kon daardoor toch nog een paar dagen vrij krijgen. Ze had ook nog onbetaald verlof voor elkaar gekregen, tussen kerst en Oud & Nieuw. Haar vriendinnen zeiden dat ze niet gelijk al haar pijlen moest verschieten en voorzichtig moest zijn, maar Chantal luisterde niet.

Het waren waanzinnige dagen. Ze gingen naar de Winter Efteling, naar Lauwersoog, naar het Van Gogh museum, naar Maastricht, naar het Dickens Festijn... elke dag dat ze vrij had waren ze op weg en elke dag liepen ze dan hand in hand en praten ze uren. Chantal ging helemaal in hem op. Op de dagen dat ze naar haar werk moest, was ze niet altijd helder. Chantal zat met haar gedachten bij Francisco.

Ondertussen logeerde Francisco bij Kai. Leonie kwam ook vaak en dan kookte ze. Chantal kwam uit haar werk dan gelijk daarheen en pas tegen twaalven ging ze naar huis. Want ja, ze moest de volgende dag weer vroeg naar haar werk. Francisco probeerde haar over te halen om te blijven. Ze zag Kai achter hem heel hard met het hoofd schudden en dan trok ze een droopy gezicht. "Sorry Francisco, dat gaat zo niet..."

Ze dacht dat het goed ging tussen hen. Zij was smoor en hij kon niet anders dan haar tegen zich aantrekken en haar knuffelen. Ze zag geen vuiltje aan de lucht. Het sms'je van Kai met de vraag of ze hem zo snel mogelijk wilde bellen begreep ze dan ook niet. Ze ging naar de kantine waar het rustig was en belde Kai. Die vertelde haar dat Francisco nadat zij de nacht ervoor naar huis was gegaan weg was gegaan maar niet had verteld waar hij heen ging. Hij was niet meer terug gekomen en ook vanochtend toen Kai naar zijn werk ging geen teken van Francisco. En nu hij in de lunchpauze even was gaan kijken leek het er ook niet op dat Francisco daar was geweest. Kai vroeg haar of zij wist waar hij kon zijn. Ze schudde haar hoofd. "Chantal?" vroeg Kai. "Ik heb geen idee..." zei Chantal, "hij zei dat hij gewoon bij jou zou blijven en eventueel nog even de stad in zou... Waarom zou hij liegen?" "Bel hem anders op, jij bent zijn vriendin. Ik ga geen politieagentje spelen, maar dit is niet erg netjes." Kai klonk boos. "Er is vast een goede verklaring voor!" Chantal zei het vooral tegen zichzelf.

Ze belde Francisco. Het gesprek werd gelijk doorgeschakeld naar de voicemail. "Francisco, wil je me terugbellen? Dank je!" Ze ging weer aan het werk, maar checkte elke vijf minuten haar telefoon. Ze maakte zich ongerust. Misschien moest ze nog een keer bellen. Toch wachtte ze maar tot de pauze. Ook toen kreeg ze geen gehoor. Ze zuchtte. Misschien was er een goede verklaring. Ze besloot het maar naast zich neer te leggen. Na haar werk ging ze zoals ze elke keer deed rechtstreeks naar Kai. Leonie was er wel inmiddels maar geen spoor van Francisco. Ze ging de logeerkamer in om te zoeken naar een aanwijzing. Misschien lag zijn mobiel daar. Misschien stond er een afspraak in de agenda die hij vergeten was haar te vertellen. Misschien... misschien was hij haar ineens zat en was hij weggegaan. Ze ging op het bed liggen en begon te huilen. Wat was hier aan de hand?

Ze ging alles na. Het leek allemaal zo mooi. Ze had nooit wat gemerkt van dat er iets aan de hand kon zijn, hij had alleen oog voor haar. Zou hij terwijl zij naar het werk ging iemand anders hebben ontmoet? Zou hij heimwee hebben gekregen en direct terug zijn gevlogen? Zou hij Amersfoort zijn ingegaan en zou hem daar wat zijn overkomen? Chantal bedacht allemaal scenario's. Kai en Leonie kwamen bij haar zitten. De uitgelopen mascara gaf Chantals ogen een extra dramatische dimensie. Leonie gaf haar een knuffel. Chantal maakte schokkerige bewegingen.

"Wat nu? De politie bellen?" vroeg Chantal. Kai pakte de inschrijvingspapieren van de Spaanse cursus erbij. Chantal keek verbaasd. "We bellen ons gastgezin. Via hen vinden we zijn familie, misschien weten zij meer." Chantal luisterde gespannen naar het gesprek dat Kai voerde met de vader van het gastgezin. Haar mond viel open toen ze hoorde dat Francisco die ochtend daar was geland. Ze keek om zich heen en zag dat inderdaad zijn koffer miste. Er lag nog wel kleding en wat Spaanse boeken. Dat ze dat niet direct had gezien, en hoe kwam het dat Kai het niet had gezien? Het gesprek duurde nog voort, maar het kwam er op neer dat Francisco's ex de dag ervoor terug was gekomen van wereldreis en op andere gedachten was gekomen tijdens die reis. Ze wilde het weer proberen met hem. De vader van het gastgezin dacht dat Francisco het had besproken met Chantal en was aardig verbaasd om te ontdekken dat hij het niet netjes had afgesloten. Zo kende hij hem niet.

Chantal kon niet stoppen met huilen. Net voor kerst zo gruwelijk aan de kant gezet, niet eens een afscheid. Ze wist niet of ze boos moest zijn of verdrietig. Ze was vooral wezenloos.

Chantal vertelde mij dat het wel twee maanden duurde voor ze dit had verwerkt. Het was een verschrikkelijke kerst geweest. Francisco heeft ze niet meer gezien. Kai wel toen hij plotseling met zijn vriendin langs kwam om zijn resterende spullen te halen. Kai heeft hem toen goed de waarheid verteld, dat had blijkbaar enorm indruk gemaakt op hem. Het was een moeilijke tijd. Maar het bracht haar ook dichterbij de ontmoeting met Richard. Ik wilde natuurlijk éindelijk eens horen hoe ze elkaar hadden ontmoet, maar ze zei dat ze eerst nog over haar andere dates (via Funky Fish) wilde vertellen. Maar na heel lang aandringen besloot ze dat de lezers van deze blogs over haar avonturen nu wel lang genoeg hadden gewacht. "De volgende keer vertel ik je over Richard," zei ze en ze glimlachte mysterieus.

"En voor nu... nu heb ik een verrassing! Ik heb een exemplaar van het boekje van Chantal van Gastel voor de lezer die raadt hoe ik Richard heb ontmoet!" "Wow..." zei ik, "welk boek?" "Het gaat om Zwaar Verliefd... Dus iedereen die jou een flesje stuurt met een antwoord maakt kans! En degene met het antwoord dat het dichtstbij de waarheid ligt, krijgt deze chicklit!" "Wat leuk!" zei ik.

Dus: schrijf me gauw een flesje! Ik laat het Chantal lezen en zij bepaalt wie het boekje wint! En dan vraag ik je nog om je adres zodat het je toegestuurd kan worden!