Blog
400
Door datingsite- en communitylid
Blauwtje
05-12-2011 01:45 | bekeken:
1169 | funked:
0 | reacties:
1
"En wat denk je dan, dat ik al je 378 blogs ga doorlezen op zoek naar het antwoord op mijn eigenlijk doodnormale vraag?"
Hij kijkt me doordringend aan. "Nee, dat zou wel heel sullig zijn. Maar ik kan het me gewoon niet herinneren," antwoord ik. Het antwoord zou ergens in die afgelopen zeven jaar moeten zijn geschreven. Zeven jaar, 378 blogs, dat is 54 per jaar gemiddeld, als ik het aantal jaren netjes afrond natuurlijk.
"Schrijf dan een nieuw blogje erover, je kan toch zo goed schrijven?" Ik voel me voor blog gezet. Want m'n inspiratie is ongeveer net zo ver weg als Mururoa voor de Fransen. Mijn hoofd wil er gewoon niet aan, schrijven. Mijn vingers typen als een wilde, maar het beeld bevalt me niet. Ik wil kleur zien, en vorm. Diepgang in beeld. Ik wil vervoerd worden door een vergezicht. En wat zijn woorden waard als ze hol zijn en bijna betekenisloos afgevoerd worden door een scrollgebaar.
Inmiddels ben ik zijn vraag vergeten. Ik staar naar buiten, de regen valt soms heftig, soms bedaard, maar de voorbijgaande fietsers lijken bijna surreëel. Zal ik gaan of zal ik blijven. Hij haalt me over met een blik op de kaart: cappuccino. Ik knik. "Wat stond er allemaal op je wensenlijstje..." zegt hij nog een keer. Nou, één ding heeft hij in ieder geval al geraden: een grote kop cappuccino. Tenminste, dat zou ik er nu op zetten. En 400 blogs halen voor het einde van 2011. Op dat moment heb ik gewoon niet meer wensen. Oh ja, wel toch: droog thuis komen.
Hij kijkt me triomfantelijk aan van achter zijn kom cappuccino. Ik gluur terug van achter mijn kom. Hier kom ik dus niet meer onderuit. Schrijven zal ik. Hij reikt me zijn wensenlijstje aan: wensen voor blogonderwerpen. Ik tel maar liefst 22. "Sneaky! Die had je dus al klaarliggen... En je verwacht dat ik op eerste kerstdag klaar ben?" "Ja! Van Sint tot Kerst, moet lukken." Ik gun hem het voordeel van de twijfel en ondertussen draait mijn brein overuren vanwege de mentale notities.
Veel later dan gepland fiets ik weer naar huis, gelukkig is het inmiddels weer droog. En ik denk aan de alledaagse onderwerpen op zijn lijstje. Wat een contrast met de verhevenheid in december, want is deze maand niet uitgerekend de maand om de mede FF'er plat te gooien met kerstgedachten versus relazen van eenzame avonden?
Dus, meneer van de afspraak van vandaag, als je dit leest: ik zal je krijgen met je lijstje.