De schoenendoos

“Waar blijft nou een nieuw blogje van je?” kreeg ik de vraag. Ik had er nog over gedacht om te noemen dat ik graag anderen de kans gun om mooie blogjes te schrijven. Maar de waarheid is dat het licht uit is. De inspiratie is via de achterdeur m’n balkon op gevlucht en heeft zich genesteld in de boom waar een jonge uil ’s nachts op zijn tak zit. Jong maar nu al zo wijs. Ik kan er niet bij.

Volgens de meneer van een energiemaatschappij die net aan de deur kwam, is mijn inspiratie weg omdat ik Zweeds licht heb. Als hij door de intercom kon kijken kon hij mijn verbaasde gezicht zien. Zweeds licht zuigt je inspiratie op? Of heb ik hem verkeerd gehoord...

Ik laat de achterdeur open. Stiekeme hoop: wil mijn inspiratie nu alsjeblieft in deze schoenendoos?!? De schoenendoos die daar leeg ligt te wachten. Al een hele tijd, want ik bewaar schoenendozen soms langer dan de schoenen meegaan. Zo liggen hier ook al138 toiletrollen te wachten op een briljante ingeving om er een slinger voor de gang van te maken. Drie lappen stof willen graag tot tasjes omgetoverd worden en 60 gieg aan ongebruikte bytes willen zich inzetten voor kleurrijke projecten op mijn pc.

Maar de schoenendoos is leeg. Tja, in mijn hart is hij al ruimschoots gevuld: met energie, liefde en een paar tranen omdat ik zo graag één van deze kleinen blij wil maken. Deze kleinen die me in de folder toelachen, ik kan me zo voorstellen dat Jezus bij ze staat en zegt dat je moet zegenen en niet op ze moet neerkijken. Ook al zijn ze de verschoppelingen en hebben ze niks behalve dat rafelige shirtje en die korte broek. Nog steeds is de schoenendoos leeg, en hetzelfde geldt voor mijn portemonnee. Triest kijk ik naar de folder waar de instructies staan: (kleur)potloden, schriftjes, kleurplaten, een teddybeertje. Speelgoed, nog wat pennen, tandpasta, een tandenborstel. Zeepje. En nog een paar tranen vallen in de schoenendoos. “Heer!!!!!!!!!!!!!” denk ik verontwaardigd, “het is oneerlijk! Ik wil ook een kind blij maken! Ik wil dat een lief meisje met strikjes in déze schoenendoos kijkt en dan verrukt op kijkt om te laten zien aan haar vriendinnetjes wat ze heeft gekregen!”

Misschien ben ik wel egoïstisch. En daarom vertel ik het maar door aan jou. Wie weet heb jij wél de kans om allemaal leuke dingetjes te kopen en ze in een schoenendoos te doen en om een kind blij te maken. En dan kijk Ik jaloers naar de tas vol met spulletjes die je hebt gehaald... whoaaaa als een kind dáár niet enthousiast van wordt! En... ja, ik heb hier nog wel een schoenendoos...

www.actie4kids.org
Je kan ook dat hele gedoe skippen en de Samaritanen sponsoren of op andere manier helpen.