You are not a beautiful and unique snowflake. You are the same decaying organic matter as everyone else, and we are all part of the same compost pile.
~Chuck Palahniuk, Fight Club
Denken in hokjes heeft tegenwoordig onterecht een slechte naam. Als ik de gemiddelde Hubert-Jan vergelijk met de doorsnee Chenaya, denk ik dat ik hele andere types voor me heb. Hokjes en vakjes zijn er gewoon om wat handvaten te geven in de chaos van het dagelijks leven.
Op Funky Fish gebeurt niet anders. De hobbies en eigenschappen die je neerzet, zijn bedoeld om anderen een beeld van je te geven. “Houden van lekker eten” betekent niet dat je graag voortdurend met je nieuwe geliefde wilt eten, maar roept een beeld op van samen uit eten gaan, of uitgebreid in de keuken staan. De eigenschappen die je noemt, worden daar neergezet om jezelf in een zo positief mogelijk hokje te plaatsen, terwijl iedereen weet (en er soms ook bijzet) dat in zo’n kort stukje tekst je nooit je hele persoon kunt uitschrijven.
Als er geen hokjes waren, hoe kun je dan iemand leren kennen? Intuïtie, ‘mensen aanvoelen’, het werkt allemaal bij de gratie van hokjes en vakjes: een klein onderdeeltje zien, geeft genoeg aanwijzingen om andere gedeelten van het plaatje in te vullen.
Sommigen houden er niet van om in een hokje te zitten, of geplaatst te worden. Zinloos! Er is geen ontkomen aan. Mensen Die Niet In Een Hokje Geplaatst Willen Worden vormen los van hun andere eigenschappen al een mooi groepje. Het enige wat de anti-hokkers eigenlijk willen is niet ergens onterecht ingedeeld worden. Van klassieke muziek houden, zonder heavy metal uit te sluiten. Naar Frans Bauer gaan en daarna naar Spinvis.
Het probleem is dus niet het hokjesdenken op zich, maar het ontevreden zijn met het vakje waarin je terecht bent gekomen. Als je niet in de mainstream wilt zitten, is het voor veel mensen al genoeg om een nieuw subcultuurvakje te vormen en daar met een hele groep in te gaan zitten. "If you want to be one of the nonconformists all you have to do is dress just like us and listen to the same music we do" zoals in South Park al werd gesignaleerd.
En wil je nog unieker zijn, haal dan de labels en etiketten boven en zorg voor je eigen indeling! Laat weten wat je onderscheidt van de rest. Kom er vervolgens achter dat je tussen de Mensen Die Allemaal Net Iets Anders Zijn Maar Verder Best Veel Op Elkaar Lijken terecht bent gekomen. Als je aankomt, zal ik naar je zwaaien
- "Everyone's special, Dash."
- "Which is another way of saying no one is…"
(The Incredibles)
PS Kijktip voor hokjesdenkers: Exactitudes.com
