De levenstijdperken van de man

Enkele tientallen jaren geleden las ik het gelijknamige boek van prof. dr H.C.Rümke:
de levenstijdperken van de man. Het boek was uitgegeven bij uitgeverij Ten Have en beleefde meerdere herdrukken. Ik vond het interessant hoe hij verschillende min of meer afgebakende periodes in het leven van de man in kaart bracht.
De herinnering die ik aan het boek heb, is niet duidelijk meer.
Wèl, de nooit aflatende verwondering met wat voor doel we op deze planeet geplaatst zijn, Ik ben nu op een leeftijd gekomen, dat ik m'n eigen levenstijdperken in kaart breng, Ik probeer het simpel te houden en ik deel negenzestig jaren door drie, dat maakt drie perioden van 23 jaar. Dat kan ik behappen omdat het m'n persoonlijke geschiedenis is. Dat wat nog volgt, weet God alleen.

De eerste drieentwintig jaar van m'n leven, en dan vooral de tweede periode daarvan, heb ik als de meest turbulente periode ervaren. Na de eerste twaalf min of meer probleemloze kinderjaren volgden de jaren van puberteit en adolescentie, Om antwoorden te krijgen over m'n ontluikende identiteit kocht ik zo rond m'n vijftiende bij de boekhandel in een naburig stadje een boekje van dr. F.J.Dupuis: "Uw lichaam een tempel". Ik verzocht de boekhandelaar om de rekening van het boek maar naar m'n ouders te sturen. Hoe moest ik anders aan antwoorden komen?
Om m'n eenzaamheid te doorbeken plaatste ik op m'n zeventiende levensjaar m'n eerste kontakt-advertentie in de Zwolsche Courant. Ik stelde in de betreffende advertentie als voorwaarde dat het meisje "een kind van God" moest zijn. Ik heb daarop nooit respons ontvangen. Het was een "Sturm und Drang-periode".
Vriendschappen kwamen en vriendschappen vergingen.
In mijn beleving waren meisjes als vlinders, de één nog mooier dan de andere.
En ik maar rennen met m'n vlindernetje.

Rond m'n drieentwintigste kreeg het christelijk geloof een steeds duidelijker plek in m'n leven. God gaf me duidelijke beloften dat Hij Zich garant zou stellen voor m'n leven. In die tijd had ik m'n Nieuwe Testament al kompleet stuk gelezen. De bijbel vond ik het meest fascinerende boek wat er bestond.
Ik werkte in een grote inrichting van lijders aan vallende ziekte: epilepsiepatiënten.
Bijna alle avonden moest ik werken en af en toe sloeg de vertwijfeling toe: hoe zou ik ooit een aardig meisje leren kennen?

Ik trouwde toen ik zesentwintig jaar was: ik had de vrouw van mijn dromen gevonden. Hoewel we samen gelukkig waren vond ik het maatschappelijk niet zo eenvoudig om de draai in m'n leven te vinden. Ik dacht carrière te maken in het inrichtingswerk; volgde verschillende opleidingen en ik liep meerdere keren vast in dit beroep. Met m'n hooggevoelige natuur verslond ik een aantal psychologische boeken om m'n zelfbeeld enigszins op te krikken.
In die tweede periode kregen we vijf prachtige kinderen: drie jongens en twee meisjes. Als verwekker was mijn aandeel beperkter als dat van mijn vrouw. Een bevalling is geen kleinigheid. Elke zoon en dochter hebben we met veel liefde welkom geheten. Ons thuis is altijd een warm nest geweest voor dat opgroeiend grut.

Toen ik zesenveertig jaar oud was, brak de mooiste periode van m'n leven aan.
Met een kapitaal van zestigduizend gulden ging ik naar de ING-bank en haalde een rekening-courant binnen van tachtigduizend gulden. Ik kon een goed ondernemingsplan voorleggen en ik startte m'n eigen christelijke boekhandel.
Bijna twintig jaar heb ik met ongelofelijk veel plezier dit beroep uitgeoefend: zelfstandig ondernemer en ik kon net zoveel reclame maken voor uitdagende christelijke boeken, zoveel als ik zelf wilde.
Meer als ooit werd ik door God bevestigd wat betreft Zijn plan voor mijn leven. De mensen die ik leerde kennen wilden graag zaken met me doen.
Hoewel ik het me nooit zo van tevoren gerealiseerd zou hebben, ervoer ik de verkoop van m'n winkel, toen ik vijfenzestig jaar werd, als een periode van rouw.
Manhaftig ging ik ons hele huis opknappen: schilderen en behangen en wat dies meer zij. Geleidelijk komt er wat balans in m'n leven.
Dit voorjaar trok ik, met instemming van m'n vrouw, er vier weken in m'n eentje er tussen uit om te ervaren om alleen met jezelf te zijn en vanuit de behoefte om persoonlijk God Zelf intens te zoeken. Ik heb het als een verrijking ervaren.

Op het moment dat ik aan het schrijven ben, zitten we rond 22.00 uur, samen met z'n beidjes, naast onze camper, ergens in Midden Spanje aan de kust van de Middellandse Zee. Op dit moment is het nog bijna 25 graden C.
We praten veel en we genieten veel.
M'n godsdienstige literatuur is ergens op de achtergrond geraakt en ik lees frivole detectives die Gisa heeft meegenomen. En ik realiseer me dat het leven goed is zoals het naar je toekomt.