Over de pornoficatie

Een aantal reacties op een aantal blogs viel mij op de afgelopen dagen. Mannen die zich nadrukkelijk distantieerden van porno. Want zo heeft God het niet bedoeld. Natuurlijk móet je dat beamen. En vervolgens móet je er ook gewoon keihard tegenaan trappen. Er is namelijk veel meer in de huidige maatschappij, wat gaat zoals het niet bedoeld is. Algoed, even ter verduidelijking. Porno is vies, porno is stout, porno verstoord mogelijk je beeldvorming over vrouwen en porno kan een verslaving zijn. Maar porno is het 'verlengde' van een bepaalde marktwerking. Porno is het verlengde van het principe 'sex sells'. Wat op zichzelf weer het gebruik maken is van de seksualiteit. Ja mensen, we zijn er weer. Weer een blog over seks. Maar niet echt. Ik zal proberen iets dieper te duiken met u, beste lezer.

Vrouwen. Vanaf het moment dat je in de pubertijd begint te komen worden ze dubbel zo glorieus. Ze krijgen iets wat ze omgeeft met een aura van goddelijkheid. Nu zou ikzelf als kleine jongen al buitengewone belangstelling voor het vrouwelijk geslacht hebben gehad. Zodra ik over de vloeren kon gammelen bleek ik elke kinderwagen waar vlechtjes in verstopt konden zitten enthousiast te inspecteren. Aan initiatief dus geen gebrek. Bij het aanbreken van mijn relatietijdperk bleek ik gewoon een wat sterker communicatief vermogen met dames te hebben. Nu kan de lezer denken dat dit een voordeel is, maar in de praktijk bleek dat ik veelal de ellenlange bakvisellende en onzekerheid over me heen kreeg. In gespreksvorm. Van alle uren die ik als welopgevoede jongeman spendeerde met jongedames, in de overtuiging dat de 'gentlemans way' zou winnen, heb ik slechts één keer het pratende hartje weten te bewegen tot het luisterend oor. Met als gevolg een kus die ik nooit meer vergeten zal. Eindelijk had ik mij weten op te werpen. Uiteraard was ik erg trots op mijzelf. Moeders had me immers altijd bijgebracht dat meisjes met uiterste voorzichtigheid en respect behandeld dienden te worden. De realiteit gebied te zeggen dat het meisje in kwestie de gentleman even snel was vergeten als de persoonlijkheid der pornoficatie die haar van haar onschuld beroofde. Tegenwoordig een uitgedoofde vrouw met uitkering die mij nog één keer vastgreep. Net voordat ik me realiseerde dat ik seconden verwijdert was van een nieuwe degradatie tot 'the next best thing'. Want langzaam begon ik me iets te realiseren.

Meisjes en hun verschrikkelijke onzekerheid. Het is een treurig gegeven uit de pubertijd die ze allemaal moeten overwinnen. Jongens helaas ook. In een eerdere blog heb ik eens geschreven over mijn eerste scheerervaring. Een heugelijke gebeurtenis. Dons op mijn smoelwerk! Hoezee, want binnenkort ging er dus zeker en vast zo'n meisje met mij mee! Uiteraard schafte ik de toenmalig stoere Mach-3 van Gilette aan, om mijn ego met de snelheid van een straaljager op te vijzelen. Heerlijke onbezonnenheid van een jongeman, die de meisjes van mijn leeftijd genadeloos de grond in boorden met arrogante blikken en misplaatste opmerkingen. Een blauwtje lopen, is totaal roze. Dames, neem dit van mij aan. Jullie hebben het maar makkelijk. Beweren dat mannen het initiatief moeten nemen, maar spugen op het aanbod. Tja, dan krijg je slijmerige opmerkingen bij je profiel als: 'Wat een mooie uitstraling.' of 'Wat een mooie ogen!' Want de werkelijke spontaniteit en daarmee gepaarde onbevangenheid die vrouwen zo aantrekkelijk vinden in mannen, smoren ze meestal onbewust in de kiem door eigen botheid. Dus dan maar eerst even peilen of mevrouw geen kenau is.

Dus wat ís porno nu werkelijk? Porno is substitutie. Porno is een tijdelijke mentale afleiding van de werkelijkheid. Een vlucht, een makkelijk alternatief op een onbereikbare droom. De agressiviteit die porno vaak tentoonstelt, richting het vrouwelijk geslacht, is een drug verkrijgbaar op de 'Boulevard of Broken Dreams'. Porno is de ziekte die slachtoffers maakt onder hen die geen weerstand meer hebben als gevolg van een gebroken hart. Messcherp.

En tóch. Kan het werkelijk een concurrent zijn? Nee, natuurlijk niet. Veel vrouwen maken zich zorgen over de gevolgen die porno kunnen hebben met het oog op een relatie. Maar wat vrouwen vergeten, is dat zij een mannenhart kunnen helen op een manier die de beste cardiologen wegzet als incompetent. Helen als in verzorgen, helen als uit één stuk maken. Een pornoactrice is een beoefenaar van porneia. Een beoefenaar van hoererij. De liefde voor en dus in ruil voor geld. En dan wordt het duidelijk. Van jongs af aan zijn meisjes vatbaar voor status. Dat is al duidelijk in de jongere jaren, wanneer er een zeer zorgvuldige pikorde wordt opbouwt onder meisjes, ook christelijke meisjes. In de huidige maatschappij ís status geld. Maar een mannenhart valt alleen samen te smelten met een vrouwenhart als de liefde voor status en geld totaal afwezig is. Daarin ligt in alle eerlijkheid een hele grote handicap bij vrouwen vandaag de dag. Want hoe harder er beweert wordt dat christelijke vrouwen hier geen last van hebben, des te duidelijker is de leugen aantoonbaar. Een vrouw die voor geld schreeuwt van 'genot', is geen huisvrouw. Ten hoogste een huishoudelijk voorwerp. En dat wil een man niet. Niet ten diepste. Wij geven niets om de huishouding.

Dus de werkelijke vraag is hoe je als man een hoofd bied aan de pornoficatie van onze maatschappij. Het antwoord is simpel. De realiteit niet. De realiteit is namelijk dat de huidige maatschappij een ontzettende druk uitoefend op de seksualiteit van mannen. En dat is nu niet bepaald een natuurkracht waarmee je moet spelen, laat staan speculeren. Het respect voor de mannelijke seksualiteit is weg. Dat is een feit. Het is iets banaals geworden. Dit terwijl de vrouwelijke seksualiteit op het voetstuk van de emancipatie wordt gezet. Waardoor de verhoudingen scheef groeien en iets wat man en vrouw één zou moeten maken slechts aan de hoogste bieder zal worden gegeven en hun dus juist uit elkaar drijft. Marktwerking. Hoewel veel vrouwen het zich niet realiseren, werken ze mee aan een ideaal dat hen ten diepste wegzet als een product. Terwijl de mening alom verbreid is dat vrouwen niet als een lustobject gezien mogen worden, zijn ze gevoelig voor verering. Geen vrouw die (bewust) moeite heeft weggezet te worden als vereringsobject. Met als gevolg exact hetzelfde.

Het antwoord ligt echter wel degelijk verankert in de bijbel. In dat boek geeft God ondubbelzinnig weer dat de vrouw gemaakt is voor de man. Niet andersom. Hoewel menig feministisch opgevoede christelijke dame hier tegenin zal willen gaan, blijven het tweede en derde bijvoeglijk naamwoord onverenigbaar met het eerstgenoemde bijvoeglijk naamwoord. Want een vrouw die dit niet aanvaard, zal nooit van een man houden. En een vrouw die zich niet aan een man wil geven, houd niet van zichzelf. En vice versa.

Liefde tussen man en God. Liefde tussen vrouw en God en liefde tussen deze drie. Dus de pornoficatie en statusgevoeligheid van onze maatschappij is simpelweg een gevolg van de afwezigheid van liefde in onze maatschappij. Jazeker beste lezer.

Hebt u even geluk deze site gevonden te hebben!