Elastiek deel II

Gisteren schreef Jan hoe hij een nieuw appartementje heeft betrokken alwaar hij een sinistere ontdekking deed: in de badkamer hing een elastiekje. Gelukkig is Jan niet zo paranoïde aangelegd als ik, en haalde hij niet gelijk een mondkapje, twee bussen desinfecterende spray en beschermende kleding + bijpassende latex handschoenen tevoorschijn. Waarschijnlijk had hij deze ook niet.

Ik zou het onhygiënische object gelijk met in gebruiksneming van bovengenoemde hulpmiddelen hebben verwijderd, waarna ik het in een plastic tas zou hebben gedeponeerd, vervolgens deze in een andere plastic zak, en daarna, na correcte afsluiting, deze in een afgesloten doos klaar te leggen voor aanbieding aan KCA. De beschermende kleding uiteraard ook in de daarvoor bestemde box waarna deze door professionelen zou worden gereinigd. Ongeveer zoals je in films ziet over virale besmetting. De badkamer zou pas na drie keer grondige reiniging met diverse soorten ontsmettingsmiddelen begaanbaar worden verklaard.

Zo ben ik. Maar Jan niet. Jan verwondert zich slechts. "Hee, een elastiekje!" En niet zomaar een elastiekje, nee, het type haarelastiekje. Wat ik me afvroeg (na eerst me zorgen te hebben gemaakt over de effecten op de gezondheid van Jan): Wat voor kleur had het? En wat voor vorm? Wat was de exacte locatie? Wat waren de kenmerken van de omgeving van het object? Heeft Jan een serie foto's van het bewuste voorwerp gemaakt? Dat soort dingen zijn namelijk cruciaal bij het bepalen van de herkomst, de motivatie en de mogelijke toekomst van de eigenaar/eigenaresse van deze vondst. Wat ik Jan feitelijk ook had willen aanraden is om een door middel van luminol te bepalen of de badkamer in zijn nieuwe appartement niet eigenlijk een plaats delict is. Dat zijn zaken waar ik na jarenlang onderzoek van detective series vanuit ga totdat het tegendeel is bewezen.

Nu heeft Jan besloten het elastiekje te laten hangen. Dit waarschijnlijk omdat het onderzoek nog steeds gaande is. Het verwijderen van het elastiekje zou leiden tot een vertelling interruptus, dat wil je per se voorkomen, vooral als je een woning nog niet zo lang geleden hebt betrokken. Zijn weergave van gegevens met betrekking tot de omstandigheden heeft geleid tot de aanname dat de voormalige hoofdbewoner van zijn appartement "Frans" heette. Mijn voorlopige conclusies waren dat "Frans" tijdens een wereldreis zijn woning aan zijn collega "Brenda" had verhuurd. Echter, hurricane beweerde dat er sprake was van een zogenaamd juffershondje, genaamd "Mevr. Jansen". Allemaal plausibel, maar nog niet alom verklarend voor het feit dat er een elastiekje hing in de badkamer van het nieuwe appartement van Jan.

We zijn dus opgescheept met een enigma. Een enigma waar Jan een diepzinnige, religieuze betekenis heeft opgehangen.

En ik? Ik kan niet anders zeggen dan dat ik mijn zwartkleurige synthetische krinkelende haarelastiekje sinds gisteren met andere ogen bekijk. Het is niet alleen meer een praktisch middel om mijn haren bij elkaar te binden op momenten van wilde uitbarstingen van mijn weerbarstige haar, het is een symbool geworden voor saamhorigheid van zoveel verschillende mensen. Dus zit er niks anders op dan bij de volgende ontdekking van vreemde objecten niet panisch naar ontsmettende middelen te grijpen, maar om te leren van Jan. Toch hoop ik dat niemand nu expres zijn haarelastiekje in mijn badkamer achterlaat.

P.s.: weten wat Jan schreef? www.f unkyfish.nl /blog /58334/ elastiek.html (en dan wel de spaties weglaten)