(Weer een aflevering uit het leven van de multi-dater Chantal, zie ook de vorige blogs uit de reeks over wat hier aan vooraf ging.)
Hey Baluwia,
Haha even spelen met je naam hoor, het vraagt er gewoon om! Hier weer een aflevering uit het wilde dating leven van Chantal. Naja het was dus niet altijd wild hoor, al doende leert men. En gelukkig heb ik nu een vriend die van uitdaging houdt, dus ik kan je wel zeggen: ik mis het daten helemaal niet, ook al was het leerzaam maar eigenlijk vooral heel erg lachen! Je had me nog gemaild dat iemand graag wilde weten hoe ik Richard heb ontmoet, maar dat bewaar ik natuurlijk voor het laatst!
Jaja, Baluw, ik zie je denkrimpels al. Haha je bent ook zo sceptisch. Nou vandaag ben ik in een goede bui, zal je eerst even in het kort vertellen hoe het afliep met Jason, en toen hoe ik Kai heb ontmoet.
Ondanks dat het dus een disaster-date was, had ik Jason nog gebeld. We zouden elkaar ontmoeten in Utrecht. Ik kon het me vorige keer dat ik je schreef niet meer herinneren hoe dat liep, maar één blik in mijn dating dagboek was genoeg: hahahaha. Wat een *** die Jason. Stond ik daar dus op Utrecht Centraal, vlak voor de Kiosk. Ik had al een half uur gewacht toen ik een telefoontje kreeg. Hij was het vergeten en zat nu bij zijn ouders. Belachelijk. Word nog kwaad als ik eraan terug denk.
Ik was best wel teleurgesteld en toen ik in de trein terug Jenny belde dat ik het allemaal echt compleet zat was, vroeg ze of ik langs wilde komen. De kids waren al thuis van school, dus ze hoefde er ook niet meer uit. Kon ik gelijk blijven eten. Aangezien ik anders uit eten was geweest met Jason had ik toch geen verdere plannen. “Meissie meissie,” zei Jenny toen ze de deur open deed, ze gaf me een knuffel. “Ik heb ook helemaal geen mazzel met mannen!” zei ik en barstte in huilen uit, “wat doe ik toch verkeerd?” Dat was niet zo’n goed idee van me. Jenny gaf me eerst koffie en toen een preek. Over verwachtingen, ontmoetingen en het niet gelijk willen zien van een potentiële partner in de ander. “Maar, waarom moet je dan eigenlijk daten?” zei ik wanhopig. “Dat is om te zien wat voor personen er zijn en om te ontdekken wat je van een man leuk vindt en minder leuk. Ze zijn tenslotte niet allemaal gelijk! Haha en jij hebt een patroon volgens mij. Op zich ben je goed bezig hoor, maar denk niet gelijk beet te hebben bij de eerste de beste. En je moet je ‘radar’ oefenen.”
Nou, Blauw, die Jenny pakte me wel goed aan die middag. Maar ik heb er een hoop van geleerd. Dat schreef ik later allemaal op in mijn dating dagboek en liet het op me inwerken. Was er inderdaad sprake van een patroon?
Jenny dook de keuken in en ik ging nog wat spelen met Jenny’s kinderen. ’s Avonds kwam Jenny’s man Henk thuis, hij had een collega meegenomen. Dat was dus Kai. Kai was helemaal niet aantrekkelijk. Niet op het eerste gezicht. Hij had een beetje een bierbuikje en zijn neus was rood en het leek wel of hij zijn haren niet had gekamd. Hij liep niet rechtop, net alsof hij onzeker was over zichzelf. Over zijn kledingsmaak zal ik maar helemaal niet beginnen. Dus ik voelde niks van “wow wedding material” vonkjes toen ik hem een hand gaf. Tijdens het eten hadden Henk en Kai het voornamelijk over het werk en Jenny en ik hadden het over onze vriendinnen die zwanger waren, tenminste voor zover de kinderen dat toelieten, want ik was vergeten hoe vaak kleine kinderen kunnen herhalen dat ze broccoli vies vinden.
Toen Henk en Jenny de kinderen op bed brachten, waren Kai en ik nog beneden. We begonnen een praatje over hoe we Jenny en Henk kenden, wat voor werk we deden, dat soort dingen. Eigenlijk was Kai best aardig. Geen moment had ik het idee dat hij aan het opscheppen was. We kwamen al snel op hobby’s en het bleek dat Kai van lezen hield. Ik vroeg hem wat hij las en Kai begon over het boek dat hij nu aan het lezen was. Dat ging over daten. Ik spitste mijn oren, want tja, ik probeerde wel wat informatie op internet te vinden, maar het meeste leerde ik van mijn vriendinnen. Misschien wel een schop voor open doel, maar Kai beloofde me het uit te leggen tijdens een date.
Hoe die date met Kai ging en wat ik heb geleerd schrijf ik je in de volgende mail. Ik moet nu naar Pilates klas namelijk.
Ennu, Baluwa, hoe zit het nou met die belofte die je me had gedaan: dat je op zoek zou naar een date?
Tot mails!
Groetjes,
Chantal
