Geen dag is hetzelfde als je werkt op een verpleegafdeling.
GIsteren was zo'n dag die ik liever oversla: drie van de vijf van mijn patienten zouden met ontslag gaan. En wel allemaal om half elf - elf uur.
Alledrie meer complexe casussen waarbij meerdere specialisten en disciplines betrokken waren. Alledrie vervoer met begeleiding.
In mijn weekenddiensten was ik er al druk mee geweest.
Afhankelijk van mijn inschatting zou ik naar arts aangeven of het wel of niet verantwoord was 1 patiente wel wegkon. Mw B schommelde nog erg in haar bloedsuikers.Kon het isolatieprotocol op kamer 10 al opgeheven? En of de dienstdoende arts misschien tijd had om ontslagbrieven te schrijven? Niet dus: die was druk met de overvolle eerste hulp.
Hoe laat kon de revalidatieinstelling mw K hebben? bel bel bel.....
Inwendig mopperde ik op wie vrijdag had gewerkt en dit niet beter hadden geregeld.
Ik zag de bui al hangen:
Maandagochtend zou medische ontslagbrief, medicatie nog niet klaar zijn. Poliafspraken, aanvraag trombosedienst, doordosering medicatie, overdracht van de fysiotherapeut. Alles zou gefixed moeten worden tussen 9-11 uur.
Drie ontslaggesprekken zou ik nog moeten doen NAAST de gewone zorg.EN de grote visite.. Want voor die gesprekken was in het weekend geen tijd geweest..
De verpleegkundige overdracht was in t weekend gedaan :
Bij ouderen die thuiszorg krijgen of naar een instellingen gaan is dat een uitgebreid verhaal: betrokken professionals gedetailleerd informeren over wat in het ziekenhuis is gebeurd.
Om 9 uur zag ik de bui al hangen: ik krijg mensen niet op tijd klaar. douchen wondverzorging, grote visite lopen met artsen: dat past niet
Tien uur kwamen de eerste begeleiders.Tassen inpakken.
Secretaresse was druk met het verwerken van de papieren, een collega sprong bij en had de patienten op de isolatiekamer gewassen en aangekleed.
Twee van de drie patienten op kamer 2 zijn dementerend en waren behoorlijk onrustig geworden van al die drukte. Mw Jansen begreep maar niet waarom haar spullen werden ingepakt en dacht dat ze werden gestolen. Mw de Groot deed steeds haar zuurstof uit en wilde weer naar toilet.
Begeleiding van mw J wilde dat mw met taxi zou gaan terwijl ze zelf met auto waren en mw gewoon kan lopen en instappen. Waarom? uiteindelijk gaf meneer toe zelf bang te zijn dat mw in haar dementie rare fratsen zou uithalen zittend naast hem. Hij voelde zich niet rijzeker. Oke duidelijk > rostoeltaxi besteld..
Ondertussen sijpelden de begeleidsters van de andere dames binnen. Zat mw 2 op hete kolen omdat 'ze haar papieren nog niet had'..
Bij controle bleek de arts de wondmaterialen bij mw 3 nog niet voorgeschreven:"snel een recept invullen, dan moet dat maar los gehaald bij de apotheek."
pffff, nummer 1 ging weg: aargh vuile was vergeten!! kon ik erachter aan rennen
Nummer twee en nummer drie uitgezwaaid... Alles goed afgerond?
' s Middags in de teampost kwam collega die de opiatenkast had gecontroleerd naaar me toe :"Mirjam, het geld voor de taxi van mw K zit nog in de kast
In de drukte en chaos van de ochtend vergeten mee te geven.
Had ik ook geen telefoontje over gehad.
Dochter gebeld die t geld vooraf had afgegeven: dochter die tijdens opname al herhaaldelijk naar collega's haar allergie voor ziekenhuizen had geuit, was nijdig.
Het uitgelegd en excuus gemaakt. pffffff
En die collega die mijn patienten had verzorgd? Toen ze op mn kamer hielp had ik haar wel willen omhelzen maar dat gaat niet met isolatiekleding en mondkapje op:
Heb ik smiddags nog maar even overgedaan
