Op liefdes lichte voeten

Ik heb je lief.
Ik houd van jou.
't Klinkt misschien al zo afgezaagd.
"Heb jij Mij werk'lijk lief?"
Nu zijn het woorden die me verder draagt.

Nu zoek ik Hem in die verbinding.
Mìjn liefde is zo leeg en kwetsbaar;
Kortstondig, wanneer het mij het mij het beste past.
"M'n zoon, m'n dochter, houd je van Mij?"
Zò wordt mijn zoeken tot een lichte last.

Nu durf ik ook op zoek te gaan
Naar die ene mens, die 'k nog niet ken.
Nou kan het me niet schelen wat mensen van mij denken.
De leegte in m'n innerlijk; ik heb het Hem verteld.
Ik sta er open voor als God me échte liefde zal gaan schenken.

Nu laat ik ál mijn eisen vallen.
Of hij nou lang is, mollig, rond of zwart
Gevat en humorvol..... en ook een goed salaris.
Mijn God en Jezus, U kent het diepste van mijn hart.
Als hij maar U zal kennen; dat wordt onze basis.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Een jongeling ben ik geweest;
ook ben ik oud geworden.
En wat ik 't meeste heb gevreesd
waren de spoken van m'n eigen angstig hart.
Uw liefde is mij toen tot troost geweest.

Wat maakte ik me zorgen
of ik die ene wel zou leren kennen.
En dan die scheve schaats, die 'k heb gereden.
"Waar was mijn hoop; waar was mijn moed gebleven?"
Met U erbij ben ik 't huwelijk ingetreden.

Nou laat ik al mijn teugels vieren.
Maak me niet langer zorgen voor wat morgen komt.
Op liefdes lichte voeten zal 'k vrolijk verder gaan.
Een goed woord hier; een goed woord daar.
Achter Hem aan, is 't wèl gedaan.