Met droefenis in onze harten
maken Gisa en ik bekend
dat we vandaag afscheid moesten nemen van onze geliefde
SEAT MARBELLA
Zij heeft ons tien jaren trouw gediend
en ons bij al onze ups en downs bijgestaan
en overal gebracht waar we naar toe gingen
en waar we vandaan kwamen.
Steeds kwamen we samen weer thuis
in blijde dagen en tijdens moeilijke omstandigheden.
We konden altijd rekennen op onze lieve Seat Marbella.
Enkele dagen geleden hoorden we vreemde geluiden onder haar motorkap.
Gisa en ik keken elkaar aan met de twijfelachtige blik in onze ogen:
'Dat voorspeld niet veel goeds.'
Onze vrees bleek bewaarheid te worden
toen we het droeve bericht van de garage ontvingen
dat herstel van ons lieve rode autootje wel 1000 euro zou moeten kosten.
Bij deze treurige mededeling won onze ratio het van onze emoties
en hebben we tegen elkaar gezegd:
'Helaas, het is niet anders...'
Lieve Seat Marbella, lief rood driedeurs-autootje,
jij klein opdonder-straaltje,
je hebt ons al die jaren zo trouw gediend.
We nemen afscheid van je.
Jij gaat naar het auto-kerkhof.
Misschien dat
de goede onderdelen
nog van dienst kunnen zijn in de levens van broeders en zusters
die ook in zo'n lief karretje rijden.
We bewaren een goede herinnering aan jou.
Honderd-duizend kilometer mochten we verkeren in jouw gezelschap
en nu is het moment van afscheid aangebroken.
'Vaarwel, lief rood autootje.
Met dankbare herinneringen koesteren we onze gedachten aan jou
tijdens al die jaren van trouwe diensten'.
