... een relaas. Over wat het is om verkouden te zijn. *waa-tsjoe*
Oh ja, en voor ik het vergeet: lieve JackNickels, nog gefeliciteerd met je verjaardag!
(Dus mocht je dit nog lezen: gauw feliciteren nog vandaag! Misschien komt ie dan ook nog even terug op FF
) Ik geef je maar even geen kussen, stel dat het virtueel ook nog besmettelijk is.
Maar uh, die watten... Laten we het zo zeggen: maandag begon het. Alsof de watten en de papieren zakdoekjes nét in de aanbieding waren geweest bij de een of andere drogist bij mij in de buurt (kan Kruidvat zijn, maar misschien was het ook wel de ETOS, wat zal ik zeggen...) begon mijn lijf met een plan om daar ook gebruik van te maken.
Ik had netjes mijn ziekenbezoekje afgelegd en mijn familielid die mee was op de trein gezet toen het losbarstte. Ik had ook nèt een gevecht overleefd met een paal, toen ik uiteindelijk de metro in mocht en daar voelde ik al nattigheid. Met mijn mouw wilde ik dat wegvegen. Geen tijd voor nattigheid in mijn leven, ik had mijn paraplu niet mee tenslotte. Maar wél de papieren zakdoekjes. Heel toepasselijk heten ze iets met neus of zo, en dat was dus ook waar de nattigheid vandaan kwam. Mijn neus dus. Mijn mouw zal me dankbaar zijn dat ik dat nog op tijd bedacht. Dat ik zakdoekjes bij me had. Ik had blijkbaar nog steeds wel een helder hoofd.
Dat duurde niet lang meer. Thuis gekomen was ik natuurlijk heel nieuwsgierig naar de berichtjes op FF. Overigens ben ik blij dat er nog steeds geen webcam verbonden is aan het fenomeen FF, maar mocht dat zo zijn, was hier een groeiende stapel papieren zakdoekjes die het zicht op mijn tranende ogen en mijn rode neus ontnam. Ondertussen zag ik ook niet meer wat er op FF gebeurde. Het moest allemaal wel heel spannend zijn, maar er zat wat voor het scherm. Papieren zakdoekjes.
Toen dacht ik dat het met een nachtje slaap wel over ging. Dat prikkelende gevoel in mijn neus. Maar wat ik niet wist is dat de watten 's nachts de tijd hebben om je hoofd vol te maken. De volgende morgen werd ik wakker met een droge mond, een natte neus en een mistig hoofd. Toch moest ik eruit. Ik had tenslotte nog een plicht te vervullen. Ik stapte op mijn fietsje en ging weer richting metro. Daar moest ik namelijk in, op weg naar mijn plicht. En toen weer naar huis, metro in, metro uit, fietsje op. Ik dacht dat de stad was veranderd. Want het bewoog allemaal op de maat van een liedje wat zichzelf eindeloos herhaalde... "hee hee heeyah" ging het als maar door. Maar toen besefte ik dat het niet de stad was die veranderd was, maar mijn hoofd. Oh hee hee heeyah! Gauw maar naar huis.
Daar bewoog mijn bed op en neer. Met moeite wist ik er niet naast te duiken. Ondertussen was er een trommelconcert begonnen, en ik wist niet dat een hoofd vol watten toch een goede akoestiek had voor zulke fenomenen. Ondertussen begon ik maar aan de toiletrollen. Waarom had ik te weinig geprofiteerd van die aanbieding! Na een onrustig avonddutje (ja, het was technisch al geen middag meer) dacht ik dat ik tóch goed moest blijven eten. Rijst leek me wel wat. Naja het gevolg kan je wel raden: rijst eten en dan niezen... hmmm... naja: gratis tip: als je verkouden bent kan je beter geen rijst eten.
Ondertussen ben ik vele space-momentjes verder. Ik schijn ook tv te hebben gekeken. Het is niet handig om 5 crime series achter elkaar te kijken als je ziek bent, ook al lig je eigenlijk op de bank te slapen. Het schijnt dat je dan in je onrustige slaap erna (waarin je van de kiespijn en spierpijn wakker wordt, vervolgens een halve toiletrol erdoorheen jaagt) denkt dat je zelf een detective bent. Die op zoek is naar de gewatteerde moord met toiletrollen. Misschien had ik die paracetamolletjes toch eerder moeten innemen.
Nu zit ik hier weer. Ik wil mijn excuses aanbieden voor dingen die ik heb geschreven op FF, want ik heb geen idee wat ik heb gedaan. Echt, het waren de watten! Blame ETOS of Kruidvat! En mijn excuses aan mijn buren op FarmVille, want ik heb een paar trucjes uitgehaald op jullie farm. Met spinnewebben, want ze hebben daar geen watten. Maar ach, het lijkt wel op elkaar.
Nou ben ik nog steeds niet beter hoor.. Ik ben nu constant aan het hoesten. Dus mocht ik iets verkeerds typen: dat komt gewoon omdat mijn vingers uitschieten als ik weer hoest...
Haha nou, ik hoop dat het over een paar dagen toch echt over is. Ondertussen neem ik nog wat sinaasappelsap, een berenburgje, kamillethee, wat cola en paracetamol. Na elkaar hoor, want paracetamol werkt niet zo goed met alcohol.
En voor jullie hoop ik dat het virus zich niet via FF verspreid. Maar, was voor de zekerheid even je handen voor- en nadat je gebruik maakt van je toetsenbord.
