Bezoek van een Vreemdeling

Hij schoof bij me aan, aan tafel.
Ik had zijn bezoek niet verwacht.
Dat doet Hij wel vaker, onverwachts binnenkomen.
Met z'n zachtgrijze ogen keek Hij mij doordringend aan.
'Je hebt Me teleur gesteld; we moeten samen praten'.
Ik wist meteen wat Hij bedoelde.
Schuldbewust en met enigszins afgewend hoofd keek ik Hem aan.
M'n lichaamshouding tekende passief verzet aan.
'Hij weet toch alles van mij'.

Toen Hij zo naast me aan schoof aan tafel,
realiseerde ik me als nooit tevoren: 'Die Man geeft om mij'.
Met z'n allesdoordringende ogen op mij gericht kon ik me geen houding geven.
Ik wist dat Hij gelijk had.
Het leek me een beetje goedkoop om voor de zoveelste keer opnieuw weer:
'Sorry Heer, ik had dat niet moeten doen' te zeggen.
Met neergeslagen ogen wendde ik m'n hoofd naar Hem toe
terwijl de tranen op tafel drupten.
Het werd een gesprek dat in stilte gevoerd werd.
Ik verdroeg het dat zijn blik op me rustte.

Na een paar minuten, terwijl we daar zo samen zaten, fluisterde ik:
'Mag ik U wat te drinken aanbieden?'
'Wellicht een andere keer; nu moet je alleen naar Mij luisteren'.
En Hij vervolgde 'ons gesprek' in stilte.
Hij projecteerde z'n gedachten in m'n geest.
Heel mijn verwarde innerlijke leven kwam in zijn licht te staan.
Iets van hoop en verwachting gloorde in me op.
In zijn gestrengheid ervoer ik ook zijn liefde.

Ik haatte mezelf dat ik zo lichtvaardig z'n bewogenheid
omtrent m'n leven trotseerde.
Tegelijkertijd wist Hij wat ik dacht
en in m'n geest hoorde ik Hem zeggen:
'Ik wil niet dat je een hekel hebt aan jezelf.
Ik heb je volmaakt geschapen.
Ik heb je toegerust met een vernieuwde geest die je van Mij ontvangen hebt.
Leef in overeenstemming met de kennis die Ik je toevertrouwd heb.
Jouw leven is gekocht met kostbaar bloed.'

Geleidelijk aan viel er iets van me af.
M'n strak gespannen spieren ontspanden zich.
M'n hart en gedachten werden vervuld met nieuwe hoop.

Even plots als Hij was binnen komen wandelen, was Hij weer verdwenen.
Ik voelde nog z'n hand op m'n schouders en de woorden echooden in m'n ziel:
'Ik ben bij je; blijf alsjeblieft bij Mij in de buurt.'