Blog
Naar het ziekenhuis
Door datingsite- en communitylid
Willem-Anne
05-10-2010 18:46 | bekeken:
772 | funked:
0 | reacties:
0
Begin augustus. 's maandags.
Gisa en ik doen onze wekelijkse boodschappen.
Ik voel pijn op een bepaalde plek in m'n lichaam.
Dat voelt niet goed: een stevige zeurende pijn.
Ik maak direkt een afspraak met de huisarts: liesbreuk.
Hij gaat er mee akkoord dat ik de operatie de vakantie mag overtillen.
Vanmorgen 7.15 uur: opname.
Rond 8.00 uur lig ik op het O.K.; algehele narcose.
Wat ik je wil vertellen houdt in, dat je Gods genade dikwijls ervaart
wanneer konkrete bijbelteksten in onze harten (en verstand) liggen opgeslagen.
Ik word aan het infuus gelegd.
De anesthesist doet z'n werk. Ik word slaperig.
Eén tekst blijft voortdurend in m'n gedachten:
Moge de God van de vrede zelf uw leven in alle opzichten heiligen,
en mogen heel uw geest, ziel en lichaam zuiver bewaard zijn
bij de komst van onze Heer Jezus Christus.
Da's m'n kapstok wanneer ik wegglij in vergetelheid.
En met die tekst word ik weer wakker.
Net of er niets gebeurd is.
De verpleegkundige rijd me de zaal weer op.
Een beetje diffuus lig ik op m'n bed.
Een bijbeltekst worstelt zich naar boven om uiteindelijk
aan de oppervlakte van m'n bewustzijn te landen.
De engel van de HEER waakt over wie hem vrezen, en bevrijdt hen.
Rond twee uur 's middags haalt Gisa met ons autootje me weer op.
Ik val stil als ik lees welk vers eraan voorafgaat en welk bijbelvers erop volgt:
In mijn verdrukking riep ik tot de HEER,
hij heeft geluisterd en mij uit de nood gered.
De engel van de HEER waakt over wie hem vrezen, en bevrijdt hen.
Proef, en geniet de goedheid van de HEER.
Gelukkig de mens die bij hem schuilt.
