Het gebeurde op een dinsdagavond dat ik naar kring ging in het aller pittoreskerigste Haarlem. Gisteren dus. Het was even een stukje van mijn oude vertrouwde Amsterdam verwijderd, maar ah ja, zinnige bijbelstudie en goed gezelschap, dan heb je het er graag voor over! En ik kon meerijden, dus geen gedoe met OV! Ook zo fijn. (Vooral omdat het niet écht op fietsafstand is...)
Het feit wil dat ik zo moe was geweest dat ik maar liefst twee dagen heb liggen slapen (tja, heb je wel eens als je ziek bent), nog wel op de mooiste dagen van het jaar! (Vertel eens: Wat heb ik gemist?) In ieder geval, na twee van deze dagen van slaap was ik wel gaar, maar niet gaar genoeg om toch weer netjes 's nacht te gaan slapen. Ik dus naar bed. Maar ja, slapen? Ho maar. Was ik éindelijk net even weggesukkeld, kwam er weer een mug langs.
Kortom: kort nachtje. Ben maar opgestaan en heb maar wat nuttigs gedaan. En dan is een dag lang. Ik viel bijna om van de slaap nét voordat ik naar kring zou. Toch heb ik mezelf een flinke schop onder mijn kont gegeven en ben gaan wandelen naar punt van afspraak vanwaar ik kon meerijden. En oh wat ben je dan melig, als je tegen de vermoeidheid vecht.
Overigens heb ik me netjes ingehouden tijdens de bijbelstudie. Jona zat tenslotte niet meer in de vis, maar was al pittig aan het rondpreken in Ninevé en er werden behoorlijk diepe vragen gesteld. Confronterend eigenlijk. Wat zou jij doen als God jou vraagt om een risicovolle opdracht te vervullen? Ik zelf dacht bijv. aan zoiets als dat je in Noord-Korea het evangelie moet vertellen. Dat soort dingen hoop ik toch écht dat God dat niet van me gaat vragen.
Vanochtend, toen luide weeïge Opwekkingsmuziek van de buurvrouw me uit mijn weer veel te korte slaap haalde (ja, zucht, ik ben écht geen ochtendmens :s), dacht ik weer na over Jona. Ik kan me Jona prima indenken, waar ik bij andere profeten me afvraag wáár ze de kracht vandaan haalden om opdrachten te doen als een maand ofzo op één zij te liggen. En terwijl ik zo aan het mijmeren was kreeg ik trek, dus dacht ik aan Jona in die maag. Had die vis nou echt zo'n honger of was Jona per ongeluk meegespoeld naar binnen. Als je trek hebt ga je soms rare dingen afvragen. Zoals of Jona eruit geniest is (ik ben ook nog 's verkouden namelijk) of dat Jona onverteerbaar was voor de vis.
En, stel nou, dat Jona vandaag de dag in de maag was beland. En hij kreeg trek. Zou een mobiel dan bereik hebben? Stel het was een walvis? Zou Jona eerst dan zijn dominee bellen, of de bestelservice van de pizzeria, of toch misschien de dierenambulance? Niet zulke diepe gedachten als over of je een risicovolle opdracht zou gaan doen voor God. Maar ik denk dat kleine keuzes toch ook heel erg hard meetellen. Wat zou ik doen als ik nu bijvoorbeeld het op mijn hart krijg om te gaan vasten... (erg lastig als je beretrek hebt namelijk, zo'n keuze).
Nou, al met al, het brengt heel wat teweeg, zo'n kringavond!

Wie kent nog het liedje van Jona in de vis?