Door omstandigheden een change of plans:
Ik ga lopen in Amsterdam
Maar het blijft de 10 km.
--- --- --- --- --- --- --- --- --- --- --- --- --- ---
Nee, naar ze verlangen doe ik niet. Maar ze kunnen wel lekker zijn. Als ze naar je kijken met een 'knuffel mij' blik. Wat je dan maar niet doet, want je weet dat ze niet alleen sterk zijn, maar ook heel onvoorspelbaar.
Ik heb het dus niet over mannen. Maar over koeien. Mijn favoriete ras is: Holsteiner-Friesian. (Of had je verwacht dat ik de Belgische Blauwe zou noemen?) Mooie zwart-witte koeien zoals ze horen te zijn, en daarom dus ook het bekendste ras, ik bedoel: wat moet je nou eigenlijk als je in de trein zit, je bent je boek vergeten en je kijkt uit het raam? Het Nederlandse landschap is ronduit saai zonder deze zwartbonte schatten!
Maar heb je ook koeien in en rond Lunteren? Ik betwijfel het. Alhoewel ik graag voor de actie wil lopen, hoop ik tóch maar dat ze daar niet rond los lopen, want dan zou ik nog eens lang kunnen doen over tien kilometer. Maar, na even rondkijken op het internet kan ik opgelucht adem halen. Bijvoorbeeld een bekende biologische boer uit Lunteren (mét uiteraard Holsteiner-Friesians!) houdt zijn koetjes goed in de gaten. En ze schijnen heel sociaal te zijn, dus ik denk: deze gaan me niet in de weg lopen!
Bovendien: waarom zouden sociale koeien hun soortgenoten wat misgunnen. Zoals een hartelijk thuis in Kenia! Ook al zijn het vast geen Holsteiners die ze gaan kopen, eerder gok ik een Yak of wat, of wat Watoesi runderen.
Dus ach... wat de hek! (Waar de koetjes achter staan) Ik ga gewoon hardlopen! En wel TIEN kilometer! Uit liefde voor de Holsteiner-Friesian, of ja, zwartbont Fries stamboek! *kuch* zoveel weet ik dus van koeien, dat ik het moet opzoeken op internet. Maar wat ik wél weet is dat die boeren van Kenia ongelooflijk blij gaan zijn!
Dus ik loop! Voor de actie "vissen voor koeien", in Lunteren, op 3 juli! En ik zoek sponsors!
(meer lezen over deze actie van Funky Fish en Compassion kan op de nieuwspagina, daar staat een artikel)
