Het zoveelste blog over daten. Maar ja, dat krijg je ook als je op een dating slash community site staat! Het is dan onvermijdelijk dat je te maken krijgt met het fenomeen 'date'. Al is het maar omdat je goede vriend of vriendin achter de schermen toefluistert dat hij/zij eindelijk 's een leuke date heeft gehad. Of omdat je het ongegeneerde bloemrijke verslag leest van een verliefd fishie.
Niet iedereen van die 72% singles op FF is op zoek naar een maatje (lees het percentage maar na op de nieuwspagina, betekent toch dat maar liefst 28% in een relatie is!) . Sommigen zelfs bewust niet. En dat kan uitstekend, want ja, FF is uiteindelijk echt niet alleen maar een dating site!
Maar wat nou, als je een single bent, die wél op zoek is naar een leuk persoon met wie je wil daten. Gewoon, hoppa, daar is het woord: 'date'. Alhoewel 'daten' al een behoorlijk ingeburgerde term is, wordt er vaak nog raar gereageerd als je roept 'ik heb een date!'. 'Dat meen je niet!' hoorde ik een tijd terug, 'toch niet via Funky Fish he?' Want hoe geaccepteerd het ook is, in het gevestigde Christelijke wereldje wil het er niet in dat een date toch wel een handige vrijetijdsbesteding is om iemand beter te leren kennen, en al helemaal niet via zo'n raar medium als internet. En dat maakt het er niet makkelijker op je ervaringen te delen met iemand die nog 'conventioneel' aan de man of vrouw is gekomen. Terwijl je daar toch echt wel 's zo nu en dan behoefte aan hebt.
Nou sla ik voor mijn gemak even een stukje over, namelijk 'hoe kom je aan een date', want daar ben ik nog niet helemaal uit en velen met mij ook niet echt, en daarmee kom ik uit bij de date zelf.
Stel... ik heb dus die ene leuke vent gevonden. Wow, klik via de fles, klik via msn, klik via telefoon (pff wat een boel fases hier al, en het traject kan nog langer). En dan zeggen we beiden het magische woord: 'date'. Een echte date, een afspraakje dus. Niet een vriendschappelijke ontmoeting, geen mini-meeting, geen snelle koffie bij perron 1. Nee, een DATE!
Wat doe je dan? Op het internet zijn een hele hoop do's en don'ts te vinden. Erg handig natuurlijk. Je kan de tips overal wel lezen. Ze zijn ook erg nuttig, zoals: besteed zorg aan je uiterlijk (altijd nog legio mensen die dat niet doen helaas), overdrijf niet, spreek op een openbare plaats af, zorg voor een back-up (goede vriend/vriendin) en dat je altijd telefonisch te bereiken bent.
Heel praktisch ook. Maar het gaat voorbij aan een hoop interactie waar het om draait eigenlijk. Hoe weet je dat hij je leuk vindt? Of zij. En klopt die stomme reclame over dat een man naar je sexy truitje moet kijken? Hoe hou je een gesprek leuk? En dan de grote vraag: is er een klik? Wanneer kan je eigenlijk spreken van een klik? Is het afwezig van een klik wel een goede aanwijzing of het contact geslaagd is?
Er komen allemaal veel diepere ingewikkelde zaken aan te pas. Het lijkt wel alsof je contact in een snelkookpan wordt gestopt. Je wordt geconfronteerd met een hele hoop emoties waarvan je je niet bewust was dat die ook nog in jouw leven aan de orde zouden komen, en dan heb ik het nog niet eens over verliefdheid.
Eigenlijk zou je er gewoon eens over willen praten. Met anderen die ook met die vragen zitten. Eigenlijk zou er een school moeten zijn, waar je ervaringen kan delen...
En die is er!
Volgende blog: fictieve date verhalen. Overigens gebaseerd op niet door mij meegemaakte ervaringen.
