Die eten

Welke vrouw kent het niet? Het fenomeen dat je ongelooflijke trek krijgt, juist op het moment dat je graag wil afvallen.

Nu heb ik 'diëet' altijd al een raar fenomeen gevonden. Je hebt de echte diëten voor patiënten die bepaalde voedingsmiddelen niet mogen, maar die bedoel ik niet. Ik bedoel de tijdelijke, vaak radicale, wijziging van het voedingspatroon. Omdat je binnen 3 weken 9 kilo wil afvallen. Je eet plotseling geen stoofschotel meer, maar wel tartaar. Je eet geen mayonaise meer, maar wel magere vis met halvanaise, met natuurlijk een klein bergje rijst en héél veel sla. Zo'n soort diëet bedoel ik.

Vroeger, toen ik nog maar 11 of 12 was, vertelde mijn nicht van nog geen drie jaar ouder dat ze op diëet was. Ze raadde mij aan om het vooral niet te doen, omdat ik nog in de groei was, maar alhoewel ik machtig interessant vond, kon ik me niet helemaal indenken waarom je met een centimeter, een weegschaal en een boekje je hoeveelheid eten zou bepalen. Zo at ze bijvoorbeeld geen bruin broodje kaas meer, maar daarentegen ging ze even later wel naar een feestje en daar kon ze maar liefst 3 borrelnootjes en een stuk taart nemen, dat zou dan gelijk staan aan het aantal calorieën van haar ontbijt en de lunch die ze toch had overgeslagen, dus dat kwam weer mooi uit.

Haar moeder was overigens nog rigoureuzer. Ik heb er nooit zoveel van meegekregen wat ze eigenlijk wél at, maar ik wist de verhalen over de gevolgen. Ze was namelijk enorm knorrig als ze weer eens op diëet was. Het was niet alleen haar maag, en dat was niet zo gezellig voor haar collegae, maar dus ook niet echt voor de familieleden die nietsvermoedend over de vloer kwamen.

Nee, ik weet het wel! Ik doe niet aan diëten. Ik doe aan voedselpatroonwijzigingen. Of naja, zoiets. Zolang het leed maar níet diëet heet. Dus geen plotselinge crash-diëten, in twee weken meer water kwijt raken dan vet, maar dan toch trots 'kijk! Ik ben afgevallen' roepen, geen boekjes met daarin calorische waarde van voeding, geen Sonja, geen knorrende maag... Want ik eet gewoon gezond! Gevarieerd enzo. Geen taart eten ipv een bruine boterham. Zonder kaas. En natuurlijk alles zo onbewerkt mogelijk. Zover dat mogelijk is in Amsterdam.

Maar toch vraag ik me af waarom ik hier met argusoogjes naar plaatjes van eten kijk. En erger nog, de drang krijg om recepten op te zoeken, verhalen over eten te schrijven. Het is maar goed dat er nu geen winkel open is, want ik zou met mijn laatste krachten erheen rennen om daar eens flink in te slaan.

Neuh. Ik diëet niet veel... maar pffff ik heb nu toch zin in een gebarbecuede steak zonder groente! Okee, één plakje komkommer dan. Maar wel mét een lekker vet sausje. En een Ben&Jerry toetje na!