Gooi het eruit

Voorovergebogen over het toilet gooi ik de laatste restjes eruit. Het is een onsmakelijk gezicht en was het niet dat ik me zo beroerd voel, zou ik het mijn kennis niet hebben aan gedaan om hier getuige van te moeten zijn...

Maar ik voel me beroerd. Ergens deze avond is het mis gegaan. Het moet wel tijdens het 'diner' zijn gebeurd. Frans* was helemaal over zijn toeren geweest, noemde me een sloerie en wilde me aan mijn haren naar buiten trekken. Joost* was tussenbeide gekomen en trok resoluut Frans van mij weg. Joosts goede vriendin Natasha* sprak Frans rustgevend toe, maar ik hoor niet wat zij zegt. Het maakt me ook niet uit, denk ik woest. Ik schrok de laatste happen bami naar binnen en spoel het weg met een Amstel. Iets in me zegt dat er iets niet goed zit. Alle anderen hebben nasi genomen. En een glas wijn. Maar ik was te woedend om te realiseren dat de zure smaak van de bami betekende dat het wel eens bedorven kon zijn.

Dat besef ik pas later. Als ik met Joost in een bar zit waar ik normaal nooit kom. Eerst heeft Joost geduldig aangehoord hoe een verschrikkelijke loser Frans is, en later hebben we flink lol getrapt bij de pooltafel. Als je niet kan poolen moet je toch wat.

Maar niet lang erna is het gebeurd. Het begon met een oprisping. Ik dacht dat ik het wel kon onderdrukken. Maar toen voelde ik me snel beroerder worden. Joost keek me aan met een gezicht waaruit ik kon opmaken dat ik niet meer zo fris eruit zag als even ervoor. "Blauw... je ziet WIT!" riep hij.

Veel kan ik niet meer herinneren van die avond. Wel dat ik daar voorover was gebogen over het toilet. En dat het zeker niet een al te frisse ervaring was. En dat ik me schaamde tegenover Joost. "Natasha heeft me net gebeld," zei Joost, toen ik me een beetje had opgefrist en beteuterd aan de bar hing. "Frans ziet het niet meer zitten met je." Ik keek hem aan. En ik kon er niks aan doen, maar ik zag ineens een enorme overeenkomst tussen de verkeerd gevallen bami en Frans.

"Hoe voel je je?" Joost keek me indringend aan. "Een beetje leeg..." zei ik, ik keek hem met een flauw lachje aan.

"Maar zooooo opgelucht!"






* gefingeerde namen in een verzonnen verhaal