R*t*strak in het lak! uh leer!

Oops!

Na mijn vorige blogje (over of we nu over moeten naar Santa Nicola) die een zeker heerschap de uitspraak heeft doen ontlokken dat hij dat beeld van mij in een leren pakje niet meer van zijn netvlies kan krijgen, is het bij mij ook gaan spoken.

Naja, spoken. Zeg maar wilde taferelen. Zo droomde ik dat ik paraglidend in mijn strakke pakje op de daken van Utrecht landde en daar rende ik dan, met op mijn rug een grote jutezak waar ik bad boys in zou gaan stoppen.

Ja, want ik kan het ook zijn: lekker, strak, uitdagend en toch helemaal bedekt! Dus lekker verantwoord eigenlijk. Pittig en tóch vrouwelijk! Zeg maar: bio-logische sambal. En natuurlijk heel erg geëmancipeerd, want voor stoute jongens is geen plaats in Utrecht!

Maar één probleempje, het was ineens geen 5 december meer, maar 6 februari! En zo'n tijdsprong is vreemd, maar in een droom kan natuurlijk alles. En terwijl de rest van de dames van het Taskforce Special Parties in een helicopter landde op Neude, was ik nog aan het dak-hoppen. Gelukkig had ik nog een parachute bij me zo kon ik gaan base jumpen.

Jahaa... zo kwam ik ook nog op tijd bij de party...

Pfew, gelukkig was het een droom, want nu kan ik in ieder geval nog even voorbereiden. Stel je voor zeg, dat ik echt strak in de leer, uh, excuses, het leer, moet verschijnen. Daar moet ik toch nog even over nadenken. Maar goed, feit is dat ik het wel tijd vind voor een feestje eigenlijk.

Dus mijn motto is: of ik nou leer of niet leer, feest kan altijd meer...